“Let’s spend a couple of days here, Jillian. Nang tayong dalawa lang. Malayo sa kabihasnan. Away from work. Just us, alone.”
Napailing ako. Nilibot kong muli ang kabuuang room gamit ang mga mata ko. Mula doon ay ibinalik kong muli ang atensyon ko sa kay Vince.
“Bakit kailangan pa natin itong gawin Vince? We’re just pretending kaya hindi na kailangan ang magsama tayo dito nang matagal,” umiwas muli ako ng tingin lalo na nang mapansin ang pagtiim ng kanyang bagang senyales ng pagkainis nito dahil sa sinabi ko.
“We’re not pretending, Jillian.”
Halos mabulunan na ako sa sarili kong mga laway dahil sa sinabi niya sa akin. Mabilis akong napabaling ng tingin sa kanya para tingnan ang reaksyon niya. Now, he’s looking at me seriously. Guto kong umilag muli sa mga tingin niya pero parang unti-
