At ngayong naaalala na naman niya ang mga moment na iyon ay nananakit na naman ang puso niya. Magkahalong galit, lungkot at hinanakit na naman ang nararamdaman niya. Nangingilid na rin ang luha sa kaniyang mata kung kaya't agad niya iyong inalis gamit ang kaniyang kamay pagkatapos ay ipinilit na tumingin sa labas ng bintana.
"Are you mad again? Did I do something wrong?" Nasa tono ni Lukas ang pag-aalala ngunit hindi niya ito nilingon.
Naninikip ang kaniyang dibdib habang ang kaniyang luha ay patuloy na dumadaloy sa kaniyang pisngi. She feel hopeless and tired but all she can do at the moment is weep silently. Ayaw niyang makita siya ni Lukas na umiyak kung kaya't sobra niyang isiniksik ang kaniyang sarili sa pinto ng kotse.
"Just start the car, please. Gusto ko nang makapagpahinga,"
