Sa araw'araw na kasama ko ang mag iina ko ay kontento na ako. Kahit hindi ako pinapansin ni Arriane at siguro parusa sa akin ito. Pero hindi ako dapat magreklamo dahil sa akin kaya nangyari ang lahat ng ito.
Sa bawat sandali wala akong ibang pinanabikan ang mayakap at mahalikan ang asawa ko. Ngunit hindi ko siya maabot kahit pa nasa iisang bubong lang kami. Kahit mahirap ang sitwasyon namin ay masaya na din ako na tanawin siya sa malayo. Ang mahalaga sa akin ngayon ay pumayag siya sa set up namin. Kaya itinuon ko na lang ang atensyon ko sa mga bata. Maaga akong gigising para i prepare ang breakfast. At ihahatid ang mga anak ko sa school.
Si Arriane naman ay palagi lang tahimik. Magsasalita lang kung kakausapin ng mga anak namin. Pero ako never niya kinausap, hirap ng loob sakit sa dibdib
