CHAPTER 29

2001 Words

(WARNING: THIS MAY TRIGGER YOUR ANXIETY/DEPRESSION) Nagising ako sa isang puting silid. Ilang sandali ko munang prinoseso ang lahat at marahang inilibot ang aking paningin sa k'warto. I saw my friends standing in the corner, tanging si Sophia lamang ang nakaupo sa isang bakanteng upuan. Siguro ay kararating niya lang ngayong umaga rito sapagkat wala s'ya kagabi. Bagay na naiintindihan ko dahil sa sitwasyon niya. Pare-pareho silang nakatungo na tila may mga malalalim na iniisip. Hindi rin nakaligtas sa 'kin ang nanay ko na naka-ub-ob sa gilid ng higaan ko. Nanghihina kong ipinatong ang aking kamay sa 'king tiyan at mariing napapikit. Are you still there? "Anak," bulong na tawag ng aking ina. Marahil ay nagising siya sa 'king ginawang pagkilos. Mabagal kong ibinaling ang atensyon sa kan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD