Chapter 30

1113 Words

Lorien Angel POV... Kinakabahan ako nandito ako sa Park yung walang tao masyado. Grabe gabi na ha. Halo halo ang emosyon ko ngayon. Kinakabahan na Nanginginig ng dahil sa ginaw? O sa kaba? Di ako kinakabahan noh! Maginaw lang talaga. Nakadress kaya ako. Ano kaya ang sasabihin niya? Nung tumawag siya kanina eh... (Flashback) S-si Cloud tumatawag! *Calling Cloudy Cloud...* Kinuha ko ang cellphone ko at hinga ng malalim at buga! Sinagot ko naman ang tawag. (Lorien...) Ang bilis ng t***k ng puso ko. Kinakabahan lang ako. Tama kinabahan lang ako. "U-uhmmm ano... b-bakit ka napatawag?" Ako, napaupo ako sa higaan ko habang nakahawak sa puso ko. (Pwede ba tayong magkita sa park ngayon.) Sabi niya. M-magkikita kami?! "S-sige." Sabi ko. Binaba ko na ayoko ng maraming salita baka himat

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD