CHAPTER TWENTY TWO
Nagmulat ako ng mga mata at mabilis na napabangon. Nasaan si Reevean?
Akala ko ay matatagpuan ko siya sa malapit. Katulad ng dati na nakaupo siya sa isang upuan malapit sa akin o di kaya'y nakahiga malapit sa akin. Pero hindi. Walang Reevean Sin Salvador and makikita sa loob ng kwarto. Ako lang na nakaupo ngayon sa kama. Mag-isa.
Nakatulog pala ako. Nang lingunin ko ang orasan ay 5:40 na ng hapon. Dalawang oras rin ang naitulog ko.
Kapag nasasaktan ako, isa ang pagtulog sa healing process ko. Kapag di ko na kaya ang pag iisip ng kung ano ay ito ang isa sa nakakatulong sa akin. Sometimes, its the process of mind to cure itself. Its the mind's way to heal. Kaya minsan, nahihimatay ang tao sa isang nakakabiglang balita o masakit na pangyayari. Nakakatulog ang tao kap
