Kabanata Ninety – two
Belle POV
Nagising ako sa hindi pamilyar na kwarto at sa tingin ko alam ko na kung asaan ako ngayon, mukang asa ospital na naman ako. Ilang taon na rin simula noong nangayri sa’kin ang ganito, hindi naman na ko sinusumpong ng sakit ko at alam ko naman na hindi dahil sa sakit ko ang dahilan kung bakit ako hinimatay kanina, paniguradong dahil sa kulang ko sa tulog at stress. Simula kasi noong naging busy si Tristan hindi naman na ko nakatulog ng maayos at madalas akong nawawalan ng ganang kumain.
“Thank God that your already awake” sabi sa’kin ni Mommy at niyakap ako.
“Mom, what happened?” tanong ko sa kaniya.
“Sabi nila Krystal hinimatay ka daw noong paalis ka kaya agad ka nilang dinala dito sa ospital para matingnan” sabi n’ya sa’kin.
“Asaan po sila?” tanong
