CHAPTER 47

3717 Words

AYVEE’S POV: Kanina pa ako gising pero wala pa rin ako sa mood tumayo ng kama ko. Paano ba naman kasi sa tuwing lalabas ako ng kuwarto at bababa ay parati kong nakikita si Lucas na nakaabang sa may ibaba ng hagdan at hinihintay ako. Wala naman siyang sasabihin at nakatingin lang sa’kin at sabay aalis na rin. Sinadya ko namang hindi lumabas kaagad ng kuwarto ng maaga para matiyak kong nakaalis na siya. Alas-sais o alas-syete kasi ay umaalis na siya para pumunta sa mansyon dahil meron din siyang mga negosyo na kailangang asikasuhin. Pero bago siya umalis ay naka-handa na ang almusal at nakapagsibak na rin siya ng mga kahoy. Ewan ko ba sa lalaking iyon kung bakit ang dali lang para sa kaniya na gawin ang lahat ng mga ‘yon samantala ang tagal ko na rin dito ay nahihirapan pa rin ako. Tin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD