18

2876 Words

NIKKA Nakaalis na ang mga sasakyan na sinakyan ng mga de Lorenzo ay nakatanaw pa rin ako sa malayo. We’re home but I’ve never been felt any good like this before. The trust that I derived from them makes my eyes blurry with tears. Hindi ko maisip na may mga taong katulad nila, at mas lalong hindi ko naisip na ang mga taong inakala kong isa sa mga taong katulad din ng mga matapobreng hindi ako itrinato ng maganda, ang magbibigay ng tiwala sa akin ngayon. Hindi pala talaga pare-parehas ang mga tao. Halos gusto ko ng magpakain sa lupa kanina dahil sa hiya nang ipag-shopping din nila ako at kasama pati ang mga sinabi ko na kapatid ko sa kanila. They’re planning to give me the best birthday, they said. Ayoko naman sana kasi ang balak ko ay humingi na lang ng day off para makasama ko sina Bry

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD