Chapter Thirty One: (Final Chapter)
Inihilamos ko ang dalawang palad ko sa mukha ko habang naghihintay sa pagdating ng mag-aalaga kay Damien. Ang tagal kasi, ang usapan ay alas otso ng umaga darating na iyon pero alas nwebe na lang ay hindi pa dumadating.
"Kuya, ano ba `yon? Hindi na ba siya dadating? Pakisabi kung hindi siya seryoso huwag na lang siyang mag-apply." Sabi ko sabay irap.
Bumuntonghininga si kuya at saka pumameywang. Tiningnan niya si Damien at bahagyang kinurot sa pisngi.
"Mingming, bad mood si mama mo `no? May regla yata."
Sinamaan ko ng tingin si kuya. Tinawanan lang niya ako at pumunta na sa pintuan.
Saktong may nag-doorbell roon kaya si kuya na ang nagbukas ng pinto at lumabas. Sana naman nandyan na, late na late na ako sa trabaho, e.
"Ma'am pasensya na po ngayon
