DİLŞAH KURTBEY:
"Birtanem..." Diye o çığlık attıkça karnını öperek kahkaha atıyordum. Çakır ile Bozgun çiftliği dolaşmaya çıkmışlardı, ben yorgun olduğumdan evde kalmayı tercih etmiş kızımla uğraşıyordum.
Açık saçlarımı tutup çeken Delfin ile dişlerimi sıkıp parmakları arasından zor da olsa saçlarımı ayırdım. Öyle hızlı bir hamleyle tutup çekiyordu ki saç tellerim bazen avuçları içerisinde kalıyordu. Bunu huy edinmişti..
Kurtardığım saçlarımı hızlıca bir topuz yapıp "annenin saçlarını çekmek ha" diye boynunu öptüm, öptüm, öptüm.
Bana bu hayatta bahşedilen en güzel şey evlatlarımdı. İkisini de canımdan çok seviyordum. Onlar benim bu hayatta ayakta durmamın sebepleriydi.
Mayışan kızımın altını değiştirip üzerine de pijamalarını giydirerek emzirip çocuk odasında ki beşiğe yatırdım ve
