BERİVAN LAZEN ŞAHMERAN:
"Polat konuşmamız gerekiyor." diyerek oturduğum sandalyeden hızla ayağı kalkmamla Polat'ta ayağı kalktı.
Ben önde o arkadan salondan çıkarak, onu beklemeden hızlı adımlarla yatak odasının kapısını sertçe açtığım için kapı duvara çarptı, ama umrumda bile olmadı. Polat'ta aynı sertlikle kapıyı kapattığın da ona döndüm. "Ne yapıyorsun sen?" diyerek elimi gelişi güzel hareket ettirdim. "Sen Polat, her zaman benim yanımda arkamda dağ gibi durmayacak mıydın?"
Sustu, sadece gözlerimin içine baktı. Ben ise daha çok delirdim yerimde duramıyordum.
"Konuş Polat. Sen söz verdin." Diye sesimi olabildiğince yükselttim. Öyle çok bağırıyordum ki sesim duvarlarda yankı buluyor tekrar kulaklarımı sağır edecek derece de kulağımı tırmalıyordu.
"Sen söylemedin mi?" Diye ona doğru b
