Kapının zili çalmasıyla odağımı küçücük salonda dönüp duran arada da ağzına geleni saydıran Gül'e çevirdim. Kapının çalmasıyla olduğu yerde durmuş gözleri ateş saçarcasına kapıya bakmıştı.
Benden daha çok sinirliydi. Haklıydı da. Eğer aklımdan geçen şeyler yaşanmışsa ve Ayşe'nin geçmişi varsa çok kötü şeyler olacaktı.
Gül hızlı hızlı adımlarla gidip kapıyı açtığın da bende yerimde dikleştim. Güçlü duracaktım, buna mecburdum. Arkamdan ne çevrildiyse bir bir öğrenip hepsinin ağzının payını verecektim.
"Selam." diyerek içeriye giren Ayşe'nin arkasından Gül "Otursana." Deyip tekli berjeri eliyle gösterdi. "uzun uzun konuşacağız."
Ayşe gösterdiği yere oturmadan önce üzerinde ki siyah deri ceketi çıkarıp koltuğun başına bıraktı.
Gül "Görüşüyor musun?" dediğinde Ayşe "Kimle." Diye sorup y
