18.BÖLÜM “BU ACIYI TANIYORUM”
“Işık koridorun lambasını sen mi yaktın?” Defne’nin diğer odadan gelen bağırtısını umursamadan önümdeki televizyona bakmaya devam ettiğimde koltukta oturmuş, dizlerimi kendime doğru çekmişken depresyon battaniyemi bedenimin yarısına kadar örtmüştüm.
Hissiz bakışlarımla beraber karşıyı izliyorken hiçbir şeyin benim için artık bir önemi yoktu sanki. Kendimi ve duygularımı tamamen akışa bırakmıştım…
“Işık sana söylüyorum!” Yan odadan seslene seslene bulunduğum odaya kadar geldiğinde umursamadan televizyonu izlemeye devam ettim.
İzliyordum ancak ne seyrettiğimi bende bilmiyordum. Aklım fikrim Atlas olmuştu ve Mine’yle olan ilişkisini zihnimden bir türlü silip atamıyordum. Sürekli geçmişe gidiyor, Ali den dolayı çektiğim acıları düşünüyor, bugüne kadar yüzümün
