GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
”Yeter artık” diye sesimi yükselttim. “Yeter” diyerek ayaklandım. Elimi her ikisine doğru tehditvari bir şekilde sallayıp “Kesin artık sesinizi. Yetti” diyerek bağırdım. Sesim boş mutfakta yankı bulup tekrar kulağıma doldu.
“Siz resmen torununuzun canına mı kast edeceğinizi söylüyorsunuz”
“Sen benim elimden oğlumu alırsan..” deyip sustu, devam etmedi fakat sonu belliydi. Ne demek istediği apaçık ortadaydı. “Ben senin elinden oğlunu almadım. Sen kendi yaptıkların yüzünden kaybettin. Hâla durmuyorsun”
“Sen yaptın, oğlumu sen aldın. Şimdi çocuk yapıp yerini garantiledin. Ama sana gün yüzü göstermeyeceğim bilesin, bu yaptıkların asla yanına kalmayacak”
“Ben bu konağın…” diyerek kısa bir es verirken elimle etrafı gösterdim. “Bu gördüğünüz konağın hanımağasıyım
