GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
Konağın önünde araba durduğunda Boran’a döndüm. “Nasıl söyleyeceğiz” dedim. İçim içime sığmıyordu.
Kesin olarak ultrasonda bebeğimiz gözüktüğü için doktor kan testine gerek olmadığını söylemişti ardından da doktorun telefon numarasını alıp birkaç bilgi daha verdikten sonra hastaneden çıkmıştık.
“Söyleyeceğiz Gül. Ertelemek istemiyorum” dediğin de onayladım. Benim de ertelemeye niyetim yoktu zaten. Herkes öğrensin ve artık seslerini kessin. Ve ona göre de davransın istiyordum, ben artık hamileydim, kimsenin kavgasını ve gürültüsünü çekemezdim.
“Tamam ama nasıl söyleyeceğiz” dedim aklımda ki soruyu tekrar ederek. Pat diye ben hamileyim mi diyecektim. Nasıl denirdi bilmiyordum da zaten. Her şey çok hızlı gelişmişti.
“Dapir ve anama sen söyle, ya da ikimizde
