GÜLNİHAL ŞAHMERAN TURAN:
Başımı torpidoya doğru daha da eğip “Boran” diye çığlık çığlığa bağırdım. Silah sesleri durmak yerine daha da arttı. “Boran” diye bağırdım. “Kafanı eğ” diyerek torpidoya uzanarak açıp silahları aldı. “Sakın başını dışarıya çıkarma, halledeceğim ben” dedi.
Silah sesleri durmuyordu, tek başına bir şey yapamazdı. “Hayır dur, dur ne olur?” Dedim üst üste konuşarak. Gözyaşlarım çoktan kendini bırakmıştı, yüzümü de ıslatmıştı.
“Sakin ol Gül, sakin ol” diyerek omuzlarımdan sarstı. “Halledeceğim, güven bana”
Cebinden çıkardığı telefonu bana doğru uzatıp “Al şunu, Berzan’ı ara yerimizi söyle. O ne yapacağını bilir tamam mı?”
“Tamam” dedim. Titreyen ellerimle parmaklarımın arasına telefonu alarak rehbere girdim. Ağlamaktan bulanık görüyordum. Telefonu yüzüme daha ç
