"İstiyorsan neden o zaman kabul etmiyorsun Şimal? Kabul etmeme nedenin ne?"
Gözlerimi kırpıştırıp derin bir nefes alıp verdim. "Hazır değilim. Sana alışmama izin bile vermiyorsun. Anca birbirimizi yiyoruz Kara. Kavga ederek bir yere varamayız sende biliyorsun bunu. Zaman ver." dedim.
Bu birkaç haftada o kadar yorulmuştum ki, üstümde ağır bir yük vardı ve ben o yükün altında her geçen gün daha da fazla eziliyordum. Nefes alamaz hale gelmişti ama bunu Kara görmüyordu ya da görmek istemiyordu bilmiyorum.
Tek kaşını yukarıya doğru kaldırıp sorgular bir halde "Zaman?" Diye söylediğim şeyi tekrar ederek yüzüme baktı bir kaç saniye, ben bir şey söylemeyince o devam etti. "Ne zamanı? Ya da ne kadar bir süreden bahsediyorsun."
Omuz kırıp başımı iki yana salladım. "Bilmiyorum Kara." dedim. Y
