İPEK TİMURTAŞ:
"Off." diyerek sırtımı çalışma sandalyesine yasladım. Staj sanki uzamıştı. Bitmiyordu. Bugün Zamir aslında gelme falan demişti ama ben inat edip geleceğim diyerek gelmiştim.
Şimdide belim ağrıyordu. Geriye yaslanıp gözlerimi bir kaç saniyeliğine kapatmamla kapıya tıklatıldı. Gözlerimi tekrar açarak "Gel." dememle içeriye Erdem Bey girdi. Kendisi muhasebeciydi burada. Bende işletme okuduğum için bana çok fazla yardımı oluyordu. Çoğu şeyi de kendisi öğretmişti zaten.
"Buyrun Erdem Bey." diyerek tam yerimden kalkacağım anda "Oturun, oturun İpek Hanım rahatsız olmayın." diyerek eliyle durdurdu.
"Hoşgeldiniz." dedim gülümseyerek. "Hoşbuldum, hoşbuldum da bir sorun var" diyerek önümde karşı karşıya duran koltuklardan birine oturup elinde ki desteyle kağıdı masaya koydu.
"Hesa
