"Çok mu geç kaldık." diye Alparslan'a baktım. Evden az önce çıkmış, şimdi bizim eve doğru gidiyorduk. Karanlıkta çoktan çökmüştü.
Tabi Alparslan'la bir çok kez birlikte olup, uyuyakaldığımızdan dolayı şimdi yeni kendimize gelebilmiştik.
Alparslan, "Saat kaç ki?" diye sorup, biraz daha arabayı hızlandırdı. Elimin arasında tuttuğum telefonu açarak baktım.
Saat, 21.13
"Saat dokuzu geçiyor." dediğimde, Alparslan hiç buralı olmadan konuştu, "Kocanın yanındasın Efsun." bir iki saniyelik bana bakarak tekrar ormanlık alana çevirdi başını. "Kocamla geziyordum, vakit geçiriyordum dersin. Karı kocayız artık bir şey demezler. Kasma bu kadar kendini güzelim."
O bu kadar rahat konuşsa da ben içimde kurmaktan vazgeçemiyordum. Babam bir şey söylemese de eminim annem beni sıkıştırıp soracaktı. Hatt
