Alparslan mesajımın ardından çevrimiçi birkaç dakika kalmıştı. Yazıyor gördüğümde kalbim her zaman ki gibi maratonunu artırmıştı. Cevabını çok merak ediyordum.
Alparslan Abi:
Her çocuk babasına benzemiyor... Babasının geninin baskın olması lazım.
Yazdıklarıyla dişlerimi dudaklarıma geçirdim, bu adamın kalbime kastı mı vardı.
Şimdi ben cevap ne yazacaktım?
En doğru cümleleri kurmak için, az önce tekrar kucağıma gelen Azra'yı yanımda oturan Özge'ye verdim. Bedenimi titreme almıştı, engel olamıyordum.
Salonda oturup sohbet edenlere kısa bir göz attığımda herkes kendi arasında bir şeyler konuşuyor, gülüyordu.
Bu ortamdan çıkmam için en doğru zamandı. Azra'yla ilgilenen Özge'nin kulağına yanaşarak fısıldadım, "Ben banyoya gidiyorum, elimi yüzümü yıkayacağım, haberin olsun" dedim.
