ASMİN ÇELEBİ:
“Çocuksam ne diye koynuna aldın o zaman?”
Tekrar koluma elini sardı, gözleri karardı. “Asmîn!” Diye dişleri arasından tısladı, kaşlarımı havalandırdım, “Ne Asmîn, çocuksun diyorsun ama geceleri koynumdan da çıkmıyorsun Ağam”
“O küçük deliğin geceleri sızım sızım sızlıyor, gündüzleri ise o dilin sivrileşiyor. Çocukça davranışların ise şu dilin yüzünden, o diline ayar ver, yoksa ben beceririm!” Diye üstten baktı.
“Bir daha izin verecek miyim ben?” Diyerek başımı kaldırarak kirli sakallarına ardından da gözlerine baktım. “İzin veremeyeceğim, bana dokunmana. Bana yaklaşmana iznim yok Ezman Ağa. Ne zaman ki benim istediklerimi yaparsın o zaman.” Diyerek resti çektim.
“Ne istedin de yapmadım söyle hadi” diyerek hızlı hızlı başını aşağı yukarı salladı. “Resmi nikah” dedim.
