Herhangi bir işlem yapmadan odaya çıkan Beril ve Yavuz sessizdi. Beril ilk kez deneyimlediği helikopter uçuşundan oldukça keyif alsa da bunu dile getirmedi. Yavuz’un ona sağladığı, sağlayabileceği tüm imkânlardan nefret eder hâle gelmişti. Hoşuna gitmesinden ise daha çok nefret ediyordu, bu hayat gerçekten güzeldi. Ne aklı ne bedeni ne de ruhu bu şaşaalı hayata alışsın istemiyordu. Sonrasında bir yerlerde kaybolup gitmekten ölesiye korkuyordu.
Odaya girdiklerinde ilk konuşan Yavuz “Mecbur aynı odada kalacağız. Bunun için kusura bakma. Ben oturma bölümünde uyurum. Sen yatağı kullanabilirsin.” dedi.
“Benim için sorun değil, rahatını bozmak istemem. Çok yattım kanepe köşelerinde. Sen alışık değilsindir. Yatakta sen yatarsın.”
“Sen yatarsın, sorun yok.” Yavuz inatlaşma yolunu seçiyordu.
“
