"Ne konuşacaksan burada, benim yanım da konuş Esra. Kocamın benden gizlediği sakladığı bir şey yok, aynı şekilde benim de ondan sakladığım bir şey yok olamaz da zaten. O yüzden ne söylemek istiyorsan ya burada söylersin ya da hiç konuşmazsın" diye araya girmemle Pamir ses etmedi. Bu sessizliği de zaten belliydi beni onaylıyordu.
"Sen karışma Eda. Ben seninle konuşmuyorum gördüğün gibi benim muhattabım şuan Pamir. Ona bir şey sordum o da konuşabiliyor. İsterse benimle gelir dışarıda konuşur isterse gelmez. Ama sana laf düşmüyor bunu bil." deyip elini hava da gelişi güzel salladığın da, yalnızca güldüm. Evet güldüm. Onun bu hali gerçekten komikti.
Bu kızın ısrarı ve Pamir takıntısı beni yıldırmıştı gerçekten. Biri bitiriyordu biri başlıyordu.
Pamir sıkıntılı bir nefes alıp vererek,"Ne
