"Abi?" dedim sertçe yutkunarak. Neyi konuşacaktık, yalansız dolansız neyi konuşacaktık ki. Kalbim güm güm atarken abim gözlerini bana dokundurmadan direkt Pamir'e lacivert gözlerini dikmiş bakıyordu.
Tırnaklarımı avuçlarıma batırıp tekrar "abi" diye ismini zorlukla dudaklarımın arasından koyverdim. Ne oldu abi? Ne öğrendin de sinir ve öfkeyle Pamir'e bakıyorsun.
"Kardeşim boşanmak istiyor..." demesi ile tırnaklarımı daha çok bastırdım avuç içlerime, zerre acı hissetmiyordum. "Arslan geç içeriye konuşalım" diye Pamir içeriyi gösterse de abim kımıldamadı bile.
"Konuşuyoruz..." diye sürdürdü, "düşük yapmış, zehirlenerek..." diye elini yumruk yaptı, dişlerini sıktı. Soğuk soğuk terledim. Doğrular yalanlar ile karışmış bir hâlde öğrenmişti. Ne yapacaktım.
"Bak sana nasıl anlatıldı, ne ş
