Yattığım yerden az bir şey doğrulup "Pamir..." Diye mırıldandım. Yukarı da yatmamı istese de benim tek başıma canım sıkıldığından salon da yatmış onu da çalışma odasın da çalışmasına izin vermeyerek illa yanıma getirtmiştim.
Orta sehpayı koltuğa doğru çekmiş bilgisayarı üzerin de dosyalarla ilgileniyordu. Benim ona seslenmem ile kafasını kaldırıp "efendim" dedi.
"İşlerin ne zaman bitecek ya...." Diye mızıldandım. O böyle çalışınca benim canım sıkılıyordu. Bir kağıtlara bir de bana bakan Pamir kaşları çatık bir hâlde "şu an bitecek gibi değil de senin canın bir şey falan mı istiyor. Yoksa ağrın mı var." Diye yerinden bir yükseldi. Elinde ki kağıdı masaya bıraktı. Tüm dikkatini vererek benden bir cevap bekledi.
Hemen ellerimi iki yana olumsuzca sallayıp "hayır hayır.." Dedim ama hangis
