"Bu kaçıncı anne ya..." Diyerek çikolatalı kurabiyemden bir ısırık aldım. Gözlüklerinin üzerinden bana bakan annem "ne karışıyorsun ben yapıyorum. Yarın öbürgün göçer giderim..." Diye daha lafını tamamlamasına izin vermeden "Anne ya. Şöyle konuşma, daha sen torunlarını göreceksin merak etme" deyip göz kırparak uzaktan öpücük attım.
"Nerde. Siz de bu tembellik olduğu müddetçe ben yalnızca Kağan'ı seveceğim"
"Sev anne. Hem o bizim ilk göz ağrımız" dedim şimdi burada olsaydı da yanaklarını öpseydim. Canım yeğenim.
"Tabii ilk göz ağrımız..." Dedi hemen yüzün de bir gülümseme oluşarak "ama ben senin de çocuğunu da görmek istiyorum. Ne kadar hırka, patik örüyorum. Hep Alev ile senin için"
"Başka kim için olacak zaten.." Dedim. Yarın akşam aile yemeğin de Pamir ile söyleyecektik öyle karar
