7. BÖLÜM: ANTİDEPRESAN

1895 Kelimeler

"Babanne, bak saygımdan babanne diyorum beni delletme. Kuma falan yok" diye bağırdı, konakta sesi yankı buldu resmen, "karımın özeli de beni ilgilendirir, ağzına alıp dolandırıp durma. Uzun bir süre de beni arama babanne" diye resti çekti. Sus pus kalan Türkan Hanım yalandan gözlerini doldurarak, evet yalandı bana yaptıklarından sonra hiç bir şeyine inanmıyordum. "Pamir..." dedi sesini titreterek "yapma oğlum, gözünü kör etmiş senin bu kadın" diye hâla sürdürdü. "Hanım sus otur" diye bu sefer Harun dede susturunca seslice burnunu çekip gözyaşlarını akıttı. "Eda..." diye elini uzatan Pamir'in elini düşünmeden tutup yerimden kalktım, "biz gidiyoruz dede, bir şeye ihtiyacın da olursa kapıda ki çocuklara haber edersin" "Hayırlı yolculuklar yavrum. Türkan'a bakma sen, yaşlandıkça ne ded

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE