Asmin su an tam olarak bu lanet adamın resmî nikâhlı karısıydı, her şey ona güllük gülistanlık iken Asmin'e dağlık karanlıktı, İstanbul'a döner dönmez Asmin'i içine aldığı kaostan tek celsede kurtulacaktı...
Çalışanlar onlar nikâhtan dönene kadar onlar için hazırlıklar yapmışlardı. Altan ise beş dakikadır evdeydi ve bir dakika içerisinde geliyorum diyerek çıkmıştı yukarı...
Altan, elindeki diz üstü çantasıyla geri döndüğünde kolunu Asmin'in boynuna dolayıp kendine çekti ardından onu alnından öpüp, "Artık gidebiliriz." dedi ve arabanın sağ ön kapısını açtı. Derin, huzurlu bir nefes aldı ve sabırla Asmin'in binmesini bekledi.
Asmin, "Benim arabam ne olacak? diyerek sitemle sordu. Amacı işi yokuşa sürmekti.
"Onu çoktan gönderdim sevgilim." Altan sıcacık gülümsedi ve Asmin'i kolundan tuta
