Rhaine and Storm (Second Gen #6)

Three

Nakita ng dalawang mata ko kung paano nasaktan si Angel, ang kapatid ko, Si Kuya Davin, Simon, Saimon. Nakakatakot, sobra. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba ang ganoong sakit. Si Sai? She was great, sobrang tapang n'ya para harapin ang mga problema n'ya noon.

Kahit sino gugustuhin maging kasing tapang n'yan. Nakaya n'ya harapin lahat. Walang takot, walang hirap. Nakakahanga. S'ya lang ang nagustuhan ko sa lahat. Hindi naman babaero si Kuya, pero makikita mo agad sa isang babae kung ano talaga gusto.

Hindi man maganda ang una naming pag kikita dahil hindi n'ya ako nakilala pero masaya ako. Masaya ako dahil doon.

"Sweetie..."

"I will find him, the right man for me." i smiled at them.

I believe in fairytale, true love and happy ending.

Ang mga nakapaligid sa akin ang nag papatunay ng lahat sa akin. Lahat sila in love sa isa't isa.

Mom's sisters, Tita Gabreilla, Tita Ayana and their husbands. Tito Chance and his wife, Tita Arisy. Masaya ako para sa kanilang lahat.

Hindi na sila sumagot. Huminga ako ng malalim at nag si punta na kami sa aming mga Klase. Nakaupo ako sa bandang gitna habang hawak hawak ang notes ko para sa susunod na subject habang nag didisscuss ang prof namin sa harapan. Pero agad kami napatingin sa pinto dahil maingay itong bumukas at niluwa ang isang lalakeng bagong saking paningin.

It's third week of second semester? Bakit ngayon lang s'ya?

And i think he's new.

"And who are you?"

Inalis ko ang mata ko sa kanila at pinag patuloy ang pag babasa. My grades was high last semester and i'm sure masasama parin ako sa top. Hindi porket anak ka ng isa sa may ari ng university nito ay pababayaan mo na pag aaral mo. That was not fair, kahit na reyna reynahan ako dito ay wala silang pakielam. Ayokong makipag kaibigan sa kanila dahil sa nang yare sakin non. I will never trust them.

"I am sorry, i'm late. I'm Storm Nicholas from Blue University." napatingin ako sa kanya.

Storm? Hindi ko maiisip na may kapangalan pa pala si Storm sa mundo. Nakakabilib kasi mag pangalan si Tita Sireya, Strawberry and Storm? Naiiling ako at saka ngumiti nalang.

"Why are you late Mr. Nicholas?"

"I am sor---"

"Why don't you utos him na umupo nalang instead na pagalitan mo sya? He's new, ofcourse, his reason is he can't find this room." natahimik ang prof namin dahil sa pag sabat ko. "Mababawasan pa ang oras sa pag tuturo mo." napairap ako.

"O-okay. Take a sit, M-Mr. Nicholas."

Tumingin ako sa bago at nakita kong seryosong nakatitig ito sakin. Inirapan ko lang s'ya saka tumingin sa notebook ko. Humikab ako ng mahina at saka tumingin sa bintana. Binuksan ko 'to para tumama sa muka ko ang sariwang hangin.

Nang matapos ang klase namin ay ako ang kauna unahang lumabas.

"Architect, friend!"

"Ang gwapo n'ya no!"

Napairap ako dahil sa mga pinag uusapan nila. Tuloy tuloy ako sa pag baba at saka pumunta sa room ni Strom but Storm was not there anymore. Kaya naman nag lakad na ko papuntang cafeteria pero wala rin s'ya don.

"Hello."

Napatingin ako sa nag hello sakin saka tinaasan sya ng kilay? Sya yung bago kanina pero bakit n'ya ko nilalapitan? Hindi n'ya ba ko kilala?

"You're Rhaine Smith, Daugther of Rj Smith and Kyla Smith." tinitigan ko lang sya para iparating sa kanya na wala akong pakielam sa gusto n'yang sabihin. "Totoo nga. You're beautiful, Most beautiful."

"I know." I just smiled at akmang aalis ako pero agad sya nag salita.

"Hindi ako yung lalakeng pangalan ang habol. I have name, too. Your father knows me. Sya din nag suggest na lumipat ako dito para makilala ka. Ask him."

Humarap ako sa kanya habang nakangiti. "Then, Hi? I'm Rhaine Smith."

So? He has name like me? So bakit n'ya ko kailangan kilalanin? He's handsome, yes. Halos mag kasingtangkad sila ni Storm at pati katawan nila ay mag kasing lake din. Pero mas gwapo ang bestfriend ko dito.

"Sweetie..."

Naramdaman kong pumulupot ang kamay ni Storm sa bewang ko at saka tumingin sa kanya. Ngumiti ako sa kanya pero seryoso lang syang nakatingin sa lalakeng nasa harapan ko.

"Storm." pag papakilala agad nito.

"Storm this is Storm. Pareho kayong Storm." i chuckled. "I'm starving..." sabay hawak ko sa tiyan ko.

"Let's eat outside. Maraming tao dito sa cafeteria." tumango ako kay Storm at saka inakay na ko paalis don. Binigay ko sa kanya ang bag ko para s'ya ang mag buhat habang hawak hawak ko ang cellphone ko.

"Wala ka bang bagong i a upload sa youtube mo?" he asked.

"Wala pa naman." sagot ko sa kanya. "Saka wala pa kong napupuntahan, alam mo naman na travel and beauty vlog ang theme ng Youtube ko." he nodded.

"Challenge? Ayaw mo non?"

"I don't know."

Pinag buksan n'ya ko ng pinto at agad ako pumasok sa loob. Binaba n'ya ang bag ko sa lap at saka sinarado ang pinto. Umikot naman s'ya pakabila at saka ko na sinimulan ayusin ang sarili ko.

"Who's that boy? Akala ko ba hindi ka na makikipag kaibigan bukod sakin?" he asked.

"Huh? He's Storm. Funny, right? Akala ko talaga ikaw lang may pangalan na Storm." tumawa ako ng mahina at saka sinimulan ang pag aayos.

"Bakit mo sya kinakausap?"

"My dad knows him." tumingin ako sa kanya at saka sinimulan n'ya na ang pag iistart ng sasakyan n'ya. "Then si dad din nag push sa kanya na lumipat dito." he nodded. "Don't worry, you're my only one, Storm." kinurot ko ang pisnge nya pero iniwas n'ya.

"Dapat lang. Mag seselos ako pag meron ka na." natawa ako ng mahina.

I know, he didn't mean that. He always protective para bang kanang kamay sya ni daddy saka ni kuya.

Saktong natapos ako sa pag aayos ay nakarating kami sa restaurant ng mommy n'ya. "Pero seriously, umiwas ka sa lalakeng 'yon. Alam mong ako bantay mo at dapat sakin muna sila dadaan." natawa ako ng mahina.

"Even i have a boyfriend? May time parin ako sa'yo. You are my bestfrend, syempre ikaw una kong nakilala."

"Paano kung papiliin ka n'ya? You will choose me over him?" nagulat ako sa tanong n'ya.

"You. I will choose you." hindi ko alam kung bakit lumabas sa bibig ko ang salitang 'yon.

Nakita ko ang pag angat ng kanyang mga labi habang nakatingin sakin. Mabilis nya kong hinalikan sa gilid ng labi at saka tumawa ng mahina.

Sanay na ko, sanay na ko sa ganyang halik n'ya. Noong una, sinampal ko sya pero hanggang nasanay ako. Normal lang naman ang ganon sabi ni Tito Gabriel, pero sabi ni Tita Mel, pag ganon daw ang isang lalake. Malaki ang posibilidad na may gusto s'ya sa kaibigan n'ya.

He always kissed me. I'm his favorite, lagi nyang sinasabi 'yon.

Before he leave? He will kiss my forehead, sotimes my nose. Tuwing pupuntahan nya ko? He will kiss my cheeks and he will make me happy.

"Ako ba hindi mo tatanungin?"

Hindi ako sumagot sa tinanong n'ya. Basta tumingin lang ako sa kanya habang nandon parin ang kanyang magandang ngiti habang nakatingin sakin.

"Sabagay, hindi din na kailangan...because i will always choose you, Sweetie. Always."

~