CHAPTER 4
2195 Words
“Christine, nagyayaya kasi si Tristan, pwede ko ba siya isama para mamasyal?” Nakatayo si Gabriel sa may pintuan malapit sa kusina. Napatingin sa kanya sina Christine at Joseph na seryoso pa ding nag-uusap. Halatang nakasimangot si Joseph.
“Ah, saan daw niya gustong pumasyal? By the way, si Joseph nga pala, kaibigan ko.” Pagpapakilala ni Christine kay Joseph. Tumayo naman ito at nag-abot ng kamay kay Gabriel.
“Joseph, p’re.”
“Gabriel.” Maikling tugon ni Gabriel sa pagpapakilala ni Joseph. Kaibigan lang pala kung makaasta naman akala mo asawa na. “O papaano, Christine? Isama ko na din si Jepoy ha. Diyan lang kami sa mall na malapit.”
“Okay sige, huwag na lang kayo masyadong papagabi.” Pumayag na si Christine at mayamaya ay umalis na sina Gabriel at naiwan na lang sina Christine at Joseph.
Nang mapag-isa na ang dalawa ay niyakap ni Joseph si Christine.
“Halika nga, bakit ba biglang ang ilap mo na sa akin ngayon.” Hinatak ni Joseph si Christine papalapit sa kanya. Nakaupo pa din sila sa may dining table.
“Teka nga, ano ka ba. Baka nakakalimutan mo, magkaibigan lang tayo.”
“Alam ko...magkaibigan...pero pwede ‘to, di ba?” Sabay hinalikan niya si Christine sa mga labi nito. Pumalag pa muna si Christine pero lalong hinigpitan ni Joseph ang pagkakayakap sa kanya at hindi na nakagalaw si Christine.
Kinagat ni Joseph nang bahagya ang labi ni Christine at naibuka niya ito. Marahas na ipinasok ni Joseph ang dila niya sa loob ng bibig ni Christine at buong pagnanasang pinupog ng halik ang mga labi nito. Matagal na naglaro ang dila ni Joseph at sarap na sarap na sinipsip pa pati dila ni Christine. Nadala naman si Christine sa ginagawa ni Joseph. Alam na alam ni Joseph ang kahinaan ni Christine. Mabilis niyang itinaas ang tshirt nito at sa dibdib naman pinaglaro ang dila niya. Napasinghap si Christine. Tinukso tukso ni Joseph ang mga n*pples ni Christine bago niya tuluyang kalasin ang bra nito. Napakapit na nang mahigpit si Christine sa batok ni Joseph.
Habang abala ang bibig niya sa malulusog na dibdib ni Christine, dahan dahan naman niyang iginapang sa loob ng shorts ni Christine ang isang kamay niya. At tama ang hinala niya, basang basa na ang suot na panty nito. Hinawi niya ito para makadaan ang daliri niya. Taas baba niyang sinalat ang kabuuhan ng kaselanan ni Christine. Basang basa ito at halos hindi na din kayang magpigil ni Joseph. Ipinasok niya ang isang daliri niya sa nakapang butas at napadaing si Christine, nakasubsob ang mukha sa ulo ni Joseph. Ipinasok pa ni Joseph ang isa pa niyang daliri bago niya dahan dahang inilabas at ipinasok uli sa sumisikip nang butas. Paulit ulit niya itong ginawa at napalakas ang ungol ni Christine na parang hindi na alam kung saan ibabaling ang ulo.
“Ipasok na natin?” Bulong ni Joseph kay Christine sa paos na paos na boses niya. Ang ibig nitong sabihin ay kung okay na kay Christine na ipasok niya ang alaga niya at tuluyan na niyang angkinin ito. Kahit naman sarap na sarap na si Christine ay umiiling naman ito at ayaw pa talaga. Binilisan ni Joseph ang paglabas pasok ng mga daliri niya. Napalakas na ang ungol ni Christine at hindi na impit na daing lang. Sumasabay na din ang katawan niya sa galaw ng kamay ni Joseph at halos nakahiga na siya sa pagkakaupo niya sa silya. Sumasabay na din sa pag-ungol si Joseph.
"Tin, ipasok na natin...ipasok na natin sige na…” At hindi niya tinitigilan ang paglabas pasok ng daliri niya. Sinasabayan pa ng paglalaro ng hinlalaki niya sa kuntil na nasa ibabaw ng kaselanan ni Christine. Halos mapugto na ang hininga ni Christine sa sobrang sarap sabay napayakap nang mahigpit at napasigaw.
“Ayan na, ayan naaaa, please, please don’t stop, pleeease….” Pagkasabi nito ay tuloy tuloy nang lumabas ang katas ni Christine. Hinalikan naman siya ni Joseph sa labi at doon na naibuhos ang gigil niya. Katulad ng dati, hindi uli nakaraos si Joseph. Ilang beses na nilang ginagawa iyon. Palagi niyang pinagbibigyan lang si Christine at tinitiis niya na hindi makaraos basta mapaligaya lang niya ito. Ang mahalaga ay hindi nagbabago si Christine sa kanya. Alam kasi ni Joseph na walang ibang makakagawa niyon kundi siya lang.
Madali naman para kay Joseph ang mairaos ang sarili niya pag umuuwi na siya ng bahay. Kung minsan naman na hindi na siya nasisiyahan sa pagma-m*sturbate ay lumalabas siya at nag-uuwi ng mga suki niyang babae galing sa beerhouse. Naniniwala siya na darating ang araw ay magiging kanya na rin si Christine at hindi na niya kakailanganin ang mga babaeng bayaran. Sa ngayon kasi ay walang label ang relasyon nila ni Christine. Magkaibigan pero siya ang tagapag-paligaya.
Sina Gabriel naman ng oras na iyon ay nasa isang sikat na mall na mayroong mga rides. Tuwang tuwa si Tristan at halos lahat ng pambatang rides ay nasakyan na nito. Pati si Jepoy ay enjoy na enjoy din. Panay ang picture ni Gabriel sa kanila at minsan naman ay nagsi-selfie sila ni Tristan. Hiningi niya ang number ni Christine kay Jepoy. Nang makuha ay agad niyang ipinadala dito ang mga pictures nila.
Habang nagmimeryenda sila ay nabanggit niya kay Jepoy si Joseph.
“Ano ni Christine si Joseph?”
“Ah, si Kuya Joseph po. Kababata po siya ni Ate, diyan na din po sa sitio lumaki.”
“Mag-boyfriend ba sila?”
“Hindi naman po nakukwento ni Ate sa akin. Pero alam kong nanliligaw si Kuya Joseph dahil madalas na magbigay ng bulaklak kay ate at palaging may dalang pasalubong.”
Sa loob loob ni Gabriel ay malamang na sasagutin na din, dahil ramdam niya na may ibang closeness ang dalawa.
“Tristan, do you want Tito Joseph to be your Tatay?”
“No. I already have tatay, nasa malayo siya.”
“Okay. Pero paano kapag hindi na bumalik si tatay, tapos okay na kay nanay na maghanap ng bagong tatay? Okay ba sa ‘yo si Tito Joseph?”
“No.” Sagot uli ni Tristan at nakasimangot pa.
“O bakit naman?”
“I want you na maging tatay.” Diretsang sagot ni Tristan na muntik nang magpatalon sa puso ni Gabriel. Bigla niya itong niyakap at hinalik halikan sa ulo. Si Jepoy naman ay natatawa lang.
“Okay lang naman sa akin na ako ang maging tatay mo. Kapag ako na ang tatay mo, araw araw tayong sasakay sa batman car. Gusto mo ba ‘yon?”
“Yes, Tito Angel!”
“Okay, hurry up, finish your food. Marami pa tayong papasyalan!”
Tuwang tuwa sina Jepoy at Tristan sa dami pa ng napuntahan nila maliban sa amusement park. Dinala din sila ni Gabriel sa arcade at ibinili niya din silang pareho ng new shirts na may Batman design. Sa sobrang pagod ay nakatulog agad si Tristan pag sakay pa lang sa kotse papauwi.
“Oh, andyan na pala kayo.” Napaangat ng tingin si Christine mula sa ginagawa niya sa laptop nang makita sina Gabriel na papasok na sa pinto.
“Pasensya na ginabi na kami. Pwede ko na ba idiretso sa room si Tristan?”
“Oo naman, sige. Tapos ikaw Jepoy maglinis ka muna ng katawan ha bago ka matulog.”
“Opo, ate.” Pumasok na sa banyo si Jepoy at pumasok naman sa kuwarto si Gabriel karga karga si Tristan.
Pagkalapag sa bata ay hindi pa muna umalis si Gabriel. Hinimas niya pa ang ulo nito habang hawak hawak sa kamay. Naramdaman naman niya na kahit nakapikit na ay kumapit nang mahigpit si Tristan sa kamay niya. Hinintay niya muna na lumuwag uli ang hawak ni Tristan bago siya tatayo.
Hindi na namalayan ni Gabriel na nakatulog na din siya. Naka-hilig ang ulo niya sa unan malapit sa ulo ni Tristan at magkahawak pa din sila ng kamay. Pumasok si Christine at nakita sila sa ganoong ayos. Parang natunaw uli ang puso niya. Naramdaman niya ang pagmamahal ni Gabriel sa anak niya. Lumapit siya dito at kinumutan niya. Pagkatapos ay kinumutan niya din si Tristan at yumukod pa para mahalikan ito sa pisngi. Nang iangat na niya ang ulo niya matapos halikan si Tristan ay naramdaman niya na hinawakan siya ni Gabriel sa kamay. Napabaling ang tingin niya dito at halos magkatapat lang ang ulo nila. Parang hindi makahinga si Christine sa lakas ng t***k ng puso niya. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang nararamdaman niya.
Saglit lang siyang natigilan at tumayo na agad si Christine sabay hinatak ang kamay niya na hawak ni Gabriel.
“Gising ka na pala. Sorry nagising ba kita?”
“Okay lang. Pauwi na din naman ako.”
“Halika, igagawa muna kita ng kape bago ka umuwi.”
Tumayo na si Gabriel at sumunod kay Christine sa kusina. Habang nakaupo sa may dining table ay pinagmamasdan niya si Christine na nagtitimpla ng kape. Iniisip niya kung bakit kahapon lang ay iba ang reaksyon nito sa kanya samantalang ngayon ay biglang napaka-ilap. Siguro nagalit si Joseph at ayaw niyang magalit ito.
“Boyfriend mo ba si Joseph?”
Sa gulat ni Christine ay nagkamali siya ng buhos ng tubig at napatakan ang kamay niya. Napasigaw siya sa sakit. Mabilis namang lumapit si Gabriel sa kanya at hinawakan ang kamay niya. Inilapit niya ito sa lababo at pinatuluan ng tubig ang bahaging napaso.
“Mabuti at maliit lang ang paso.” Nag-aalalang sabi ni Gabriel habang hinihimas himas ang kamay ni Christine na may paso.
Hindi naman ang sakit ng paso ang nararamdaman ni Christine kundi ang init ng kamay ni Gabriel na nakahawak sa kamay niya. At ang lapit ng katawan nito na halos nakadikit na sa katawan niya. Parang nakukuryente si Christine sa lapit nilang dalawa. Napatingala siya at tiningnan ang mukha ni Gabriel. Tinignan din naman siya nito at tinitigan sa mga mata. Unti-unting ibinaba ni Gabriel ang ulo niya para mahalikan ang labi ni Christine.
“Ah, lalamig na ang kape.” Agad na umiwas si Christine kay Gabriel at lumakad papunta sa dining table. Sumunod si Gabriel na parang nagtataka. Wala siyang nagawa kundi umupo na din at sinimulang inumin ang kape. Pagkahigop sa kape ay muli niyang tinanong si Christine.
“Ano mo si Joseph?”
Hindi naman masabi ni Christine sa kaniya kung ano nga ba sila ni Joseph. Unang una ay wala naman talagang label. At weird na sabihin niyang tagapag-paligaya niya ito. May ganoon ba? Di ba ang friends with benefit ay parehong nagbi-benefit? Pero sa kanila ay siya lang ang pinapaligaya. Hindi niya alam kung ano ang tawag doon.
At dahil hindi pa niya ganoon kakilala si Gabriel, ayaw niya munang magtiwala dito. Hindi nga siya sure kung binata ba ito. Taga-saan. Ano ang trabaho. Ilang taon na kaya? Madami pang tanong ang gumugulo sa isip ni Christine. Sinimplehan niya lang ang sagot.
“Kaibigan ko si Joseph.”
“Ah, okay. Manliligaw?”
Nagtataka naman si Christine bakit ang daming tanong tungkol kay Joseph. Naisipan niya na siya naman ang magtanong.
“Ikaw, binata ka ba?”
“Ah yes, pasensiya ka na kung hindi naging pormal ang pagkakakilala natin. Binata ako. Certified.” At ngumiti pa ito nang pagkalaki-laki. “At kung di mo naitatanong, I work as a CEO sa isang kilalang Insurance Company.”
Parang hindi na masyadong nagulat si Christine dahil kita naman sa pananamit nito at sa dating na mayaman at propesyonal ito. Pero parang bigla siyang nahiya at nanliit. Natahimik na lang siya.
“Ikaw anong work mo? May I ask ano ang natapos mo?
“Ha..ah, eh...wala akong work. Dito lang ako sa bahay kasi wala din namang mag-aalaga sa anak ko. Tsaka hindi kasi ako nakapagtapos. Isang taon na lang sana, I took up AB Literatrure diyan sa UP.”
Nanlaki naman ang mata ni Gabriel na parang humanga sa kanya.
“Oh, you’re also from UP. Pwede mo pa naman tapusin ang course mo kung 1 year na lang naman.”
“Gusto ko naman. Siguro kapag naka-ipon na ako. At mapagtapos ko muna si Jepoy ng high school. Apat na taon pa.”
Inilabas ni Gabriel ang wallet niya at kumuha ng business card sabay iniabot kay Christine.
“Take this. I’m offering you a job as my Executive Assistant. Nandyan ang address ko and contact details.”
“Nakakahiya naman, hindi naman ako graduate.”
“It does not matter. Tingin ko ay kakayanin mo naman ang mga ipapagawa ko as EA. And timing dahil naghahanap talaga ngayon ang HR namin.”
“Kayanin ko kaya? Paano si Tristan?”
“Don’t worry. I’ll give special arrangement para sa ‘yo, tutal hindi naman na iba sa akin si Tristan. You can bring him everyday sa work habang hindi pa siya nag-i-school.”
“Thanks. Pag-iisipan ko ha.”
“Okay. Just give me a call, okay?”
Nang makaalis na si Gabriel ay naiwan si Christine na nakatulala sa may dining table.
- Writer
