CHAPTER 10

2818 Words
KINABUKASAN sa opisina ay masiglang masigla si Christine. May nararamdaman siyang saya na hindi niya maipaliwanag. Marahil ay buntot pa ito ng nangyari sa kanila ni Gabriel kahapon. Nang matapos niya ang inaayos na presentation ni Gabriel para sa parating na out-of-town seminar, mabilis siyang nagpunta sa opisina nito. Inayos pa muna ang sarili at ilang beses na humarap sa salamin para tiyaking maganda siya.  Dahan dahan pang binuksan ni Christine ang pinto pero pagsilip niya ay wala doon si Gabriel. Napaisip siya dahil kani-kanina lang ay narinig niya na dumating na ito. Habang hawak hawak pa ang papel na ibibigay kay Gabriel ay lumabas siya at hinanap ito kay Leslie. “Leslie, napansin mo ba si boss?” Nakangiti ito kay Leslie na noon ay seryosong nakaharap sa computer. Mabilis lang itong bumaling ng tingin kay Christine.  “Ah, si Sir Gabriel ba. Nasa conference room, dyan lang sa other end ng hallway.” At bumalik na uli ito sa ginagawa niya sa computer. Nang makapagpasalamat si Christine ay humakbang ito papunta sa conference room. Gusto lang niyang sumilip dahil hindi niya alam na may schedule si Gabriel ngayon sa conference room.  Sa loob ng conference room, sina Gabriel at Lorraine ay abalang abalang naglalampungan. As a trainer, minsan ay nagpapa-approve si Lorraine kay Gabriel ng presentation niya. At ng araw na iyon nga ay tinawagan ni Lorraine si Gabriel at nagkita sila sa conference room.  “Hi Sir…” Mabilis na lumapit si Lorraine kay Gabriel at idinikit ang dibdib niya sa braso nito. Naramdaman naman agad ni Gabriel na kumislot ang alaga niya sa ibaba. Halatang mang-aakit si Lorraine sa itsura nito na ang suot ay napakaikling palda na hapit na hapit sa hita niya at sa maumbok na puwitan.  “Hi Lorraine.” Pagkabati naman ni Gabriel ay agad niya itong hinawakan sa balakang at sa isang iglap ay napihit paharap sa kanya. “Naka-on na ba ang LCD projector?” Bulong ni Gabriel kay Lorraine, na nakiliti sa ginawa ni Gabriel at napahagikhik nang malakas.  “Binuhay ko na po, sir.” Ang malanding pagkakasagot nito kay Gabriel. “May bubuhayin pa po ba ako, sir?” Hinaplos nito ang dibdib ni Gabriel habang nagtatanong. Hinayaan naman ni Gabriel na gumapang ang kamay ni Lorraine pababa. Hanggang sa mapatapat sa alaga niyang proud na proud. “Hmm...buhay na po pala, Sir.” Pagkarinig nito ay inilapit agad ni Gabriel ang mukha niya kay Lorraine at hinalikan ito sa labi. Lumaban naman agad nang halikan si Lorraine na game na game sa mga ganitong pagkakataon.  Nang isandal ni Gabriel si Lorraine sa dingding, mabilis na kumapa ito sa ilalim ng palda. Tama siya sa hinala niya, naka G-string lang ito at nakapa niya nang walang kahirap hirap ang naglalawa na nitong p********e. “Sir, please...please... make me c*m, sir.” Napaungol na agad si Lorraine at hindi na nakapagsalita si Gabriel. Mabilis na ipinasok niya ang dalawang daliri sa nakapang butas. Naglalabas na ito ng katas at ikinalat pa ni Gabriel sa buong kaselanan ni Lorraine ang katas na ito. Muli niyang kinapa ang butas at naglabas masok ang mga daliri niya dito. Sarap na sarap na si Lorraine na nakasandal sa dingding at hindi malaman kung paanong biling ang gagawin sa ulo. Dumulas nang husto ang pakiramdam ni Gabriel sa daliri niya. Hinatak siya ni Gabriel papunta sa mesa at pinatalikod nang nakasubsob sa lamesa. Binuksan ni Gabriel ang sinturon ng pantalon niya at agad na kumawala ang sandata niyang napakahaba. Hinimas himas lang niya ito saglit at itinutok na kay Lorraine. Isang malakas na ulos lang at napuno agad ni Gabriel si Lorraine na halos mawalan ng ulirat sa sobrang laki ng pumasok sa kanya.  “Oh, shit...sir come on...don't stop...faster, faster...” Ito na lang ang maririnig na paulit ulit na sinasabi ni Lorraine. Hinayaan na siya ni Gabriel na mag-ingay dahil wala namang schedule na gagamit ng conference room, alam naman niya na malayo sila kaya walang makakarinig dito. Binilisan pa niya ang pag-atras abante ng balakang niya na pati tunog ng pagbabangga ng mga katawan nila ay rinig na rinig sa sobrang lakas at bilis ng pag-ulos niya. Sa haba ng sandata ni Gabriel ay napapasigaw si Lorraine sa bawat baon nito at napapasinghap naman sa bawat hugot  niya. Kitang kita na din sa mukha ni Gabriel na malapit na siyang pumutok at napapahigpit na ang kapit niya sa magkabilang balakang ni Lorraine.  Sa labas naman ng conference room ay papalapit na si Christine. Hawak hawak ang mga dokumento na gustong ipakita kay Gabriel. Nakasarado ang pinto at hindi niya marinig kung on-going ang meeting. Idinikit niya ang tenga niya sa may pinto. Parang kakaiba ang tunog na naririnig  niya. May nakapasok bang pusa? O mga tao ba yun? Para makasiguro ay dahan dahan niyang binuksan ang pinto at huling huli niya sa akto sina Gabriel at Lorraine! Nasa puntong sarap na sarap na si Gabriel at nakatingala ang ulo nito kaya hindi napansin ang pagbukas ng pinto.  “Ayan naaa!!! I’m coming, I’m coming….sabay na Lorraine….sabay naaa!” Sa isang iglap ay inilabas ni Gabriel ang sandata niya at pumulandit sa puwitan ni Lorraine ang puting likido mula rito. Manginig nginig pa si Gabriel habang inaantay na lumabas ang huling katas nang marinig niya ang pagbagsak ng kung ano. Sabay silang napalingon ni Lorraine at kitang kita nila si Christine sa pintuan, nakasabog ang mga papel sa paanan nito na mukhang nabitawan nito.  “Sorry...sorry po…” Tarantang taranta si Christine na di malaman kung papaano dadamputin ang mga sumabog na papel sa paanan niya. Diyos ko, ang laki laki! Nagulat si Christine sa pagkakahugot ni Gabriel ng sandata nito at nakita niya kung gaano ito kalaki. Oh God, bakit ganito parang nag-iinit ang katawan ko. Naiisip ito ni Christine habang abala sa pagsamsam ng mga papel.  Sina Lorraine at Gabriel ay mabilis na nag-ayos ng mga sarili. Naisara din kaagad ni Gabriel ang pantalon niya at inayos ang sinturon niya. Pero bago pa siya natapos sa pagsisinturon ay mabilis nang nakatayo si Christine at tumakbong papalayo sa conference room. Pag pasok na pag pasok sa opisina niya ay inilapag lang niya ang mga dokumento at mabilis na din siyang lumabas para magpunta sa restroom.  Pagpasok sa restroom ay pulang pula ang mukha ni Christine at init na init ang pakiramdam niya. Habang nakatitig sa sarili sa salamin, kinausap niya ito. Hindi ka siguro type ng boss mo. Hindi niya ginawa sa iyo pero sa iba nagagawa niya. Pero bakit iba naman ang nararamdaman ko? Alam kong mahal niya kami ni Tristan. Nanlaki ang mata niya at biglang napaisip. Si Tristan! Baka si Tristan lang talaga ang gusto niya. Hindi kaya may problema si Sir at hindi na mag-kakaanak kaya malapit siya kay Tristan? Hmp..ano ba ‘tong naiisip ko. Naghilamos siya para mabawasan ang init na naramdaman. Pagkatapos ay nagpunas ng mukha gamit ang tissue. Inayos ang buhok at muling kinausap ang sarili. Hmp, kung ayaw niya sa ‘yo, e di huwag. Basta maganda ka pa sa mga babaeng iyon, bahala na sila. Nang lumabas si Christine sa restroom ay sinabi niya sa sarili niya na iiwasan na niya si Gabriel at hahayaan na ito sa mga pinaggagawa niya.  Si Gabriel naman ay worried nang hindi makita si Christine sa opisina. Nang tanungin si Leslie ay sinabi nitong hindi naman daw lumabas si Christine. Sinubukan ni Gabriel na sumilip sa restroom kung nandoon si Christine. Sakto namang bumukas ang pinto at bumungad si Christine na papalabas. Hinawakan ito ni Gabriel sa braso at ipinasok uli sa loob ng restroom. Takang taka si Christine na napasunod na lang sa higpit ng kapit ni Gabriel sa kanya. Pag pasok ay tinignan nito ang tatlong cubicles at siniguro na walang tao. Isinandal niya si Christine sa pinto ay itinukod nito ang dalawang kamay niya sa pinto, malapit sa balikat ni Christine. Nakulong ito at walang nagawa kundi humarap kay Gabriel.  “Please, huwag kang magagalit sa nakita mo sa amin ni Lorraine.” Nakiusap si Gabriel at titig na titig siya sa mga mata ni Christine na parang nagmamakaawa.  Natawa nang bahagya si Christine. Naguluhan sa asta ni Gabriel. “Sir, bakit naman ako magagalit? Ano ba ang karapatan ko?” Naramdaman na lang niya na naluluha siya nang sabihin niya ito. Hindi pwedeng magkaila ang damdamin niya. Matindi ang selos na naramdaman niya sa nakita niya. Pinaglalabanan niya na huwag aminin sa sarili niyang nasasaktan siya. Pero ipinagkanulo siya ng mga luha niya na tuluyan nang pumatak at wala na siyang nagawa kundi yumuko habang umiiyak.  “I’m sorry…” Niyakap ni Gabriel nang mahigpit si Christine at hinimas himas ito sa ulo. “I’m really sorry, okay...alam kong nasaktan ka. Alam ko ang iniisip mo.”  Sa gitna ng mga paghikbi ay pilit na nagsalita si Christine. “Okay lang ako, Sir. Wala po akong ibang iniisip. Kalimutan na po natin yun. Wala po akong nakita..”  “Shhh...tahan na. Tahan na, Christine.” Panunuyo ni Gabriel kay Christine. Biglang may kumatok sa pinto at walang nagawa sina Gabriel at Christine kundi kumalas sa pagkakayakap. Pinakiramdaman nila kung sino ang papasok. Wala namang pumasok kaya binuksan na ni Christine ang pinto. Umalis na ang kumatok dahil locked ang pinto at hindi naman alam nina Christine na nakalock pa pala. Umalis lang sila sa pagkakasandal. Pagkakita na walang tao ay mabilis na lumabas si Christine at bumalik na sa opisina niya. Sumunod naman si Gabriel at naglakad nang tahimik sa likuran niya. Pumasok naman ito sa opisina niya. Hayaan ko na lang muna na humupa ang nararamdaman niya. Baka na-shock sa nakita sa amin ni Lorraine. Kung bakit naman kasi Gabriel, hindi ka talaga nakapagpigil. Pinagalitan nito ang sarili niya. Umupo na din muna siya sa swivel chair niya at hinarap ang trabaho.  Mayamaya ay bumukas ang pintuan sa may gilid niya at pumasok si Christine. May daladala itong folder. Tahimik na inilapag ang folder sa lamesa ni Gabriel at tumalikod na din agad para umalis.  “Christine.” Tinawag pa ni Gabriel si Christine pero parang wala itong narinig na dirediretso lang sa paglakad hanggang sa nakalabas na uli ng pinto. Tsk. Galit talaga ah. Teka nga… Dinampot nito ang receiver ng telepono sa harapan niya at nagdial ng local ni Leslie.  “Leslie, ano’ng schedule ko mamaya?” May nakasulat naman sa papel na nasa lamesa niya pero ugali pa din talaga nitong magtanong kay Leslie.  “Sir, wala naman pong meeting. May mga kailangan lang i-sign na documents. Naka-ready na din ang hotel reservation mo para sa out of town seminar this weekend. Isang suite po, facing the ocean ang room niyo.” Sagot ni Leslie.  “Oh, okay. That’s fine. This Saturday na iyon di ba?” Paniniguro ni Gabriel.  “Yes, sir. You still have one day tomorrow to prepare.” Mabilis na sagot ni Leslie.  “Please leave the docs for signing on my table. I’ll be out the whole afternoon today.” Pagkasabi nito ay ibinaba na agad niya ang receiver. Pumunta siya sa kabilang opisina at nadatnan si Christine na seryosong seryoso sa binabasa nitong dokumento. Hindi nito namalayan na nakapasok na si Gabriel at nakalapit pa sa kanya.  “Let’s have lunch.” Yumukod ito sa pagkakatayo para mapalapit ang mukha sa mukha ni Christine. Sa gulat naman ni Christine ay bigla itong napalingon at napadikit ang mukha sa mukha ni Gabriel. Inaasahan na iyon ni Gabriel kaya mabilis niyang sinunggaban ang batok ni Christine para hindi ito makalayo. Sa isang iglap lang ay magkalapat na ang mga labi nila.  “Hmmmp…” Pilit na kumakalas si Christine pero lalong dinidiin ni Gabriel ang pagkahawak sa batok niya kaya lalong napapadiin ang labi ni Christine sa labi niya. Kinagat kagat niya ito nang dahan dahan, pinaglaro ang dila sa ibabaw ng mga labi, hanggang sa bumigay si Christine. Hindi na din napigilan ang sarili nang matikman ang tindi ng pagkakahalik ni Gabriel. Pagkabuka ni Christine ng bibig niya ay mabilis siyang hinatak ni Gabriel patayo at pinaupo sa lamesa nito. Itinuloy ang mainit na paghalik sa labi ni Christine at inangkin ang buong bibig nito. Si Christine naman ay kumapit na nang mahigpit kay Gabriel, magkasalikop ang mga palad sa batok ni Gabriel at unti unting hinahagod nang pasuklay ang mga daliri sa malambot na buhok ni Gabriel. Hinapit ni Gabriel sa bewang si Christine at idiniin dito ang katawan niya.  “Christine, hmmm...ang bangu bango mo…” Bumaba sa leeg ang mga halik ni Gabriel. Napapikit naman si Christine. Nang maramdaman na gumapang sa dibdib niya ang kamay ni Gabriel ay bigla niya itong hinawakan sa braso at pinigilan sa gagawin nito. Napatigil sa paghalik si Gabriel at napatingin sa kanya.  “Huwag. Ayoko.” May diin ang pagkakasabi ni Christine. Iniisip nito na baka humantong sa kung ano ang mangyari sa kanila samantalang kanina lang ay nakita niya ito na nakabaon kay Lorraine. At pagkalaki laki! Diyos ko...maisip ko lang nanlalambot na ako. Hindi naman nagpumilit si Gabriel. Tinatantiya niya ang mukha nito kung nagpapakipot lang. Pero sa tingin niya ay seryoso naman na ayaw talaga. Dahil ang totoo ay wala din naman siyang balak na gawin ngayon kay Christine. Ayaw din niyang mabigla ito.  “Okay. Halika na...mag-ayos ka na muna at lalabas tayo.” Inalalayan ni Gabriel si Christine na makatayo mula sa lamesa.  “Saan tayo pupunta? Ang daming gagawin...may seminar ka sa makalawa. Iniwan ko yung presentation dun sa table para maaral mo.” Nakaharap na si Christine sa salamin sa lamesa niya at inaayos ang lipstick na nabura sa paghahalikan nila. Napatingin tuloy siya sa mukha ni Gabriel at natawa.  “Why?” Takang taka naman si Gabriel.  “Halika.” Pag lapit ni Gabriel ay pinunasan niya ng tissue ang gilid ng labi ni Gabriel na may lipstick pa. “Hindi ko alam kung lipstick ko ba ‘to o kung sinong babae.” Pagkasabi nito ay napadiin pa ang pagpupunas niya ng tissue.  “Aray! Ang sakit nun ha.” Hinawakan ni Gabriel ang pulsuhan ni Christine at tinitigan ito sa mukha. “Alam ko galit ka. Pero promise, magpapakabait na ako.”  “Haha! Hindi mo naman kailangan sabihin sa akin yan. Palagi na lang kitang nire-remind. I’m not your girlfriend.” Sabay pumiglas ito at nabitawan ni Gabriel. Pagtalikod ni Christine ay hinabol ito ni Gabriel at hinawakan sa braso. Biglang napalingon si Christine at napaharap kay Gabriel.  “Let’s make it clear. Now. Right now.” Hindi kumukurap si Christine habang hinihintay ang susunod na sasabihin ni Gabriel.  “Mahalaga ka sa akin, Christine. Kayo ni Tristan.” At parang naluha naman si Christine sa narinig niya pero napigilan niya pa ang sarili at nakinig pa sa sasabihin ni Gabriel. “Hindi kita itutulad sa ibang mga babae sa opisinang ito na ginamit ko lang at ginawang parausan. Gusto kong maramdaman mo na iba ka. Espesyal ka sa puso ko.”  “Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Parang naguguluhan ako. Ang dami kong gustong itanong.” Mahinang sambit ni Christine sabay napayuko. Inangat ni Gabriel ang baba niya. “Magtanong ka, para malinawan ka kung naguguluhan ka.”  “Paano si Ma’m Pauline? Hindi ba’t ikakasal na kayo?” Kitang kita naman sa mga mata ni Christine na gulong gulo siya.  Natawa pa muna nang mahina si Gabriel bago sumagot. “Arranged marriage lang ang sa amin ni Pauline. But if it bothers you, okay lang sa akin to call it off.” Hinalikan pa niya sa noo si Christine pagkasabi nito.  “Ganun lang ba kadali yun? I’m sure may reason ang parents mo.” Nangunot pa ang noo ni Christine pagkasabi nito.  “Yes, may reason. Both families invested in expansion of our merger business. They envisioned that the merger would put us to the top and mahihirapan na makahabol ang competitors. But you see. It’s all about money. Kung hindi kami maikakasal, they will pull out their investment at kailangan lang na magdoble kayod ang AIC to pay back the investors and cover other finances stipulated in the contract.” Ang mahabang paliwanag ni Gabriel.  “So, hindi ba nakakatakot ‘yun? Calling off your engagement would be a big risk.” Sagot ni Christine na parang hindi makapaniwala sa sinabi ni Gabriel.  “Ganito na lang. Let’s make it clear between us first. Then let me handle my own issues. Ako na ang bahala kay Pauline. I’m sure ayaw din naman niya na maikasal sa akin. She’s actually seeing someone.” Pangungumbinsi ni Gabriel kay Christine. 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD