Possessive Husband

THREE

Bumalik ang lahat sa dati, at bumalik sa dati ang kanyang Nobyo. Nakakatanggap sya dito ng text mula maga hanggang sa gabi. Ni che check sya kung kumakain ba sya ng maayos o hindi. Sa isang buwan puro ganun ang nang yare at naging masaya naman sya. Para bang lahat ng kutob n'ya ay nag laho nalang lahat lahat. 

Pero hanggang ngayon di n'ya parin makalimutan ang lalakeng 'yun. Ilang araw na, hindi nya alam kung sino 'yun pero na aapektuhan s'ya dito. Si Ayana naman ay naging malamig sa kanila sa di nya malaman na dahilan. Gusto n'ya to kausapin pero ito mismo ang umiiwas sa kanila kaya naman wala syang nagawa kundi hintayin itong lumapit sa kanila at kausapin sila.

Ngayong araw ay dadayo ang taga Star University para lumaban sa team nila. Naka suot sya ng isang fitted blue short at isang tshirt na may tatak ng 'Martines'. Surname ng boyfriend nya na pinagawa pa ito para sa kanya. Simple lang ang ayos n'ya at siguradong nandon sya sa bleacher mamaya, halos bawat laban naman e. Pero nakakalungkot lang dahil ito na ang huling araw na susuporta sya sa ganitong laban dahil huling taon na n'ya sa Blue University.  Sabay sabay sila gra graduate ng mga kaibigan nya. Yun ang Goal nilang apat, sabay sabay tatapak sa stage habang inaabot ang diploma.

"Tara na!" 

"Tara!"

Masaya syang nag pahatak sa Kaibigan nyang si Mel habang si Kyla naman ay na kay Ayana dahil kailangan daw ni Ayana si Kyla, Oo nag seselos sya dahil sya ang bestfriend pero iba ang kailangan nito. 

Nang makarating sila sa Gym ay pumunta na silang lahat sa bleacher, wala si Ayana at si Kyla. "Huy, sino ba hinahanap mo?"

"Hmmm. Sila Ayana? Wala sila." Takang tanong nito sa kaibigan nyang si Mel.

"Wag mo ng hanapin! Nandyan na yung mga black team ng Star oh!" napatingin sya dun at inisa isa nyang tignan ang mga ito.

Halos kasing tangkad lang din ng team na sinusuportahan nila, pero parang kakaiba dito. Seryoso ang mga ito at hindi man kumaway o ano? Pinag masdan n'ya ang mga ito hanggang sa madako ang mata n'ya sa lalakeng huling pumasok. Nanlaki ang mata n'ya dahil kilala n'ya to!

Isang buwan na nakakaraan pero alam nyang di sya nag kakamali na sya ang lalakeng yun!

"You're Gabriella Dela Cuesta?" he huskily said again.

"W-who are you?" 

Nanginginig ang tuhod n'ya habang pinag mamasdan ang lalakeng nasa harapan n'ya. Aamin n'ya mas gwapo at mas malaki ang katawan nito kesa kay Fran. Pero kahit kailan hindi nya naramdaman kay Fran ang ganitong pakiramdam. Yung tipong papalapit lang ang lalake ay bumibilis na ang t***k ng puso n'ya at manginginig na ang tuhod n'ya.

"Soon, you will know me. But not now." he smiled.

Pag katapos ng araw na 'yun ay hindi na nya nakita ang lalake, kahit boses nito ay tumatak sa utak n'ya ang amoy at muka nito. Kabisado n'ya ang din ang muka nito, ang hulma pero mas naakit sya sa mata nito, sa mata nito na para bang hinihigop s'ya.

"ANG GWAPOOOOOOO!"

Naalis nya ang tingin sa lalakeng yun ng marinig nya ang malakas na sigaw ng mga ka schoolmates n'ya. Huminga sya ng malalim at napahawak sa dibdib n'ya.

Shit! Kay Fran ko lang dapat nararamdaman to hindi sa kanya!

"Ang gwapo nung huling pumasok!" kinikilig na sabi ni Mel sa tabi n'ya.

"GoodAfternoon to all of you guys! Are you excited?!"

Nag sigawan ang mga nanonood habang sya naman ay di parin kumakalma ang t***k ng puso n'ya. "We both know guys this Basketball that will be exciting! So? Where's the Ms. Intrams?" 

"Bes! Tayo na, tinatawag ka na!"

Tumingin sya sa gitna at huminga ng malalim.  "Gab Dela Cuesta. Nandyan ba sya?" 

Tumayo na s'ya at nakangiting nag lakad papuntang gitna, kung san nandon ang Team blue and team Black. Binigay sa kanya ang bola at hinawakan n'ya 'to. Tinaas n'ya to. Iniiwas nyang tumingin sa lalakeng 'yun. Tumingin s'ya kay Fran at lumapit ito sa kanya. Hinalikan s'ya nito sa noo at nag sigawan naman ang lahat dahil sa hatid na kilig nila. 

"Tsk. She's mine." 

Napatingin s'ya sa lalakeng yun na ngayon katabi n'ya. Hinawakan s'ya nito sa bewang sa gulat n'ya. Pero agad din nito tinanggal at naging tahimik ang buong paligid, tumingin sya kay Fran na madilim na nakatingin sa lalakeng yun. Nanginginig nanaman ang tuhod n'ya sabay pa ang pag bilis ng t***k ng puso n'ya.

"Bakit mo hinawakan ang Girlfriend ko?" ramdam nya ang tensyon ng dalawa. Binaba n'ya ang bola at hinawakan n'ya si Fran na bigla naman agad itong umamo.

"Scared? Don't worry, Enjoy to be with her this month, because she will be mine." kumunot ang noo n'ya.

"Excuse me, Mister. "

"Yes, Misis ko?" 

Lalong bumilis ang t***k ng puso nya dahil sa tawag nito sa kanya 'Misis ko' s**t s**t! Hindi nya maiwasan mapamura sa isipan nya.

Napairap nalang s'ya dito. "Can you stop?" inis na sabi nya dito. "Not funny, okay?" 

Tinaas na nya ang bola at narinig nya ang pag halakhak nito pero hindi nya pinansin. Humawak na si Fran sa bola at ganon din ang ginawa ng lalakeng ito. Ngumiti sya sa camera. 

May pumuntang babae sa gitna nila at binaba na n'ya ang bola. Bigla naman sya niyakap ni Fran at di n'ya alam ay para bang nahiya sya. Ramda nya ang titig ng mga estudyanteng nasa paligid nila. At di nakaligtas ang tingin ng lalakeng kanina pang nag papabaliw sa puso n'ya.

"Enough of back hug, Martines. Alam ng lahat na sa'yo lang si Gab."

Pilit syang ngumiti. Pinabalik na sya sa pwesto ko at sinalubong agad sya ng kaibigan nyang si Mel. "What was that?" 

"I don't know too." she said.

Parang ngayon lang sya nakahinga ng maluwag. "She was holding your waist!" she just nodded. 

She didn't know what was that? Why he held her waist?  

'Did he know me?' Ofcourse! Nakita mo sa harapan ng bahay n'yo tapos di ka kilala?! Malamang kilala ka, tandang tanda mo pa ang mga oras na 'yon!

"KANINA mo pa pinag mamasdan yang babaeng yan? Sino ba yan?" he just smiled.

Alam nyang epekto sya dito batay sa muka kanina at hindi man ito makatingin sa kanya ng maayos. 

"She's my fiance." 

"What?!" 

Sabay sabay na sigaw ng mga kaibigan nya. "Don't tell me kaya ka pumayag sa alok ng may ari ng eskwelahan na to dahil sa kanya?! Tapos nag panggap pa tayong... Tangina!"

Nag tawanan silang  tatlo dahil don. Dikit na dikit ang laban at ngayon 4rth quarter na, saka sya papasok dito. 

"Pero pre, ang ganda. Sya ata pinaka maganda dito." 

Hindi na sya nag salita dahil totoo naman. Sa simpleng suot nitong fitted jersey short na hanggang kalahating hita at blue na tshirt na may nakalagay na martines sa likod. Kitang kita mo ang maganda nyang muka lalo na't naka pusod lahat ng buhok n'ya. Wala syang kaayos ayos pero maakit ka talaga sa ganda ng mata n'ya. Ang kanyang mapupulang labi na parang ang sarap halikan, ang kanyang maliit na bewang, ang sarap hawakan.

Sa pag hawak nya kanina dito ay naramdama sya ng kuryente na sa buong buhay nya don nya lang naramdaman. Hindi nya maalis ang tingin sa babaeng ito habang tumatalon sa tuwing nakaka score ang boyfriend n'ya. 

"Pre, kung ako sa'yo? Sabihin mo sa Mommy mo? Paagahin ang kasal." napatingin sya kay Bryan na kaibigan at pinsan nya pa. "Diba? Sabihin mo kay Tita?" He winked.

"f**k! Gross!!" 

Natawa ito sa kanya at tumayo sya. 

Pero naisip n'yang mukang tama 'to. Gusto na syang mapasakanya ang babaeng 'yun. Hindi na sya makapag hintay, hindi na sya makapag hintay makasama 'to.

"GO FRAN!" 

Shit s**t!

10 seconds nalang pero lima pa ang lamang! Hindi nya maiwasan kabahan dahil alam nyang hindi pa natatalo si Fran sa kahit anong laro, ngayon palang kung sakali?! Pero natatakot sya sa mararamdaman ni Fran. Alam nyang dadamdamin nito ang pag katalo nya dito.

Bagsak ang balikat nya ng marinig nya ang tunog na yun. May mga nag sisigawan dahil sa pag ka panalo ng kabila. Pero mas marami paring na dismaya sa pag katalo ng team nila. Pumunta na sa Bleacher ang mga team nila at mabilis syang pumunta kay Fran.

"Okay lang yan." She smiled.

"This isn't." 

"W-why? Parte naman ng laba ang matalo dib---"

"Pero di pa ko natatalo?!" 

Nagulat sya sa pag sigaw nito, napaantras sya ng kaunti at agad tong umalis sa harapan n'ya. Naiwan syang gulat at may kirot sa dibdib. That was first, first time. 

Kinagat ko ang ilalim ng labi ko dahil napahiya ako sa pag sigaw n'ya. "Mainit ang ulo dahil natalo, intindihin mo nalang." 

Napatingin sya kay Mel at napatango nalang. "He's not sports game." napatingin sya sa lalakeng nag salita at sinamaan nya ng tingin. 

"Di yan totoo!" inis na sabi nya.

"Really? Siniko nya kasama ko at muntik na n'ya din ako sikuhin, pinatid nya si Bryan at di man binawal yung ng referee." 

"Sinungaling ka, Di ganyan si Fran!" he smirked.

"I don't care if you not believe me, i know one day. We will live in one house. Just you and me with our children." 

Sobrang bilis ng t***k ng puso nya sa mga salitang binibitawan nito.  Bumaha ng sari sari't opinyon ang buong gym dahil sa sinabi nito sa kanya. Sya naman ay para bang hindi makapag salita pero hindi n'ya hahayaan 'yun. Hindi nya kilala ang lalake, at sa kilos at ayos nito ay halatang hindi totoo sa mga sinasabi.

"Are you done? If you're done, excuse us!"lakas loob na sabi nya dito. "And by the way, i don't really care about your words. At hindi ko ipag papalit ang dalawang taon naming relasyon ni Fran sa tulad mong matamis lang sa salita." 

After that she said those words, She walk like a queen, A queen that you can't mess. 

Nakahinga sya ng maluwag sa pag labas nya ng Gym at para bang hindi sya huminga sa harapan non. Napailing nalang sya sa nararamdaman nya at kinuha nya ang cellphone nya upang tawagan ang kanyang nobyo. 

She's not mad at him, she understand his situation. She loves him more than anything. Hindi n'ya nga alam kung kaya nya bang mawala ito sa kanya. Kaya naman sa lahat ay ang nobyo nya lang ang pinag kakatiwalaan nya.

~