"Oh, sorry!"
"No. Sorry. Nagmamadali lang kase ako," nahihiya kong sinabi. Uminit ang pisngi ko ng maisip na kaybigan ng CEO ang natapunan ko ng kape.What a shame.
"It's okay. I have a spare shirt in my car. I'll just get it. Sa office ni Austin na ako magbibihis. He will be surprised I know."
Nagsalubong ang kilay ko. Bago pa ako makapagsalita ay nagsalita na naman s'ya. "Wait me up here. Sabay na tayong umakyat sa itaas. I'll help you explain it to him." Ngumiti s'ya at mabilis na tumakbo sa entrance ng building. Siguro ay sa harapan lang s'ya nagpark ng sasakyan.
"Galing na ako dun kanina. He's late. Actually we have a meeting pero late na s'ya at kaylangan ko na ring umalis." He smiled at me. Medyo madaldal s'ya pero nakakagaan ng loob. Nasa loob na kami ng elevator at iniisip ko
