Kinagat ko ang ilalim ng labi ko habang pinanonood ko si Mama. Tahimik nyang inaayos ang pag kain sa harapan ko at hindi ako kinakausap.
Gustong tumulo ng luha ko pero pinpigilan ko. "Ano iiyak ka nanaman?" mabilis akong umiling kay Mama at yumuko.
Alam kong kasalanan ko ang nang yayare sakin ngayon, kasalanan ko kung bakit galit sakin si Mama ngayon. Kung hindi sana ako bumigay, kung hindi sana. Dapat hindi galit sakin si Mama, hindi sana kami ngayon ganito.
Huminga ako ng malalim. "Kumain ka na. Matulog ka ng maaga."
Dahan dahan kong ginalaw ang kamay ko para mag simula ng kumain. Umupo sa gilid ko si Mama at inagaw sakin ang kutsara at tinidor. Hindi ako makatingin sa kanyang muka dahil alam kong galit s'ya sakin.
Hindi ako nasaktan sa mga palo n'ya sakin, nasaktan ako sa pag iya
