Binura ko lahat ng text ni Davin at hindi na binasa lahat 'yon. "Worried my ass." i whispered.
Nang makarating ako sa University ay mabilis akong bumaba. Nakangiti akong pumapasok at excited sa room. "Hi, Trice!" masayang bati sakin ni Simon.
"Hi!" nakangiting bati ko sa kanya at saka ang tuloy tuloy sa pag lalakad.
"Hooy, hindi mo hihintayin si Davin." nakangiti akong umiiling sa kanya. "Ba't ang ganda ata ng umaga mo." huminga ako ng malalim.
"I like Markey Carter." nagulat sya sa sinabi ko. "I don't know, basta pag gising ko sya agad pumapasok sa isipan ko." nakangiting sabi ko sa kanya.
"A-Ah okay."
Tangina. Ang sinungaling mo, Trice. Para lang gumaan pakiramdam mo? Pero bakit may parte sa akin na totoo ang sinasabi ko?
"Bye bye na ah!" nakangiting sabi ko at ng nilag pasan ko
