Kabanata 29
I thought everything was perfect even just for this special day. It was Maximo’s birthday after all. Seeing the sun as it sets into the deepest depths of the ocean was ephemeral, and watching it with someone I hold deeply inside my heart made it even more spectacular. Ngunit sa isang iglap, biglang sumabog ang tore ng kastilyo. Umalingawngaw ang pagsabog nito mula sa pwesto namin ni Maximo.
Binaling niya ang kanyang tingin mula sa burol kung saan nakatayo ang matayog na kastilyo, ang mga apat na tower nito kung saan ang isa ay wala na, durog ang dingding nito pati ang kalahati, pinagmasdan naming dalawa ang pagguho ng tower, umuusok din ito kung saan ang mga nakarating sa kalawakan ay tila nagmukhang mga itim na ulap.
“Fuck.” Mabilis na nagpedal si Maximo pabalik sa daungan,
