The Professor's Woman

“Bobo ‘yan. Trust me,” tinaasan ako ng kilay ng kaibigan ko. Para bang hindi makapaniwala sa sinasabi ko. Kaya nang tumingin kami sa court at hindi nga pumasok ang bola. Natawa ako dahil doon at tumingin sa pwesto ko ang lalaking nagmamagaling. Oo, nagmamagaling. Hindi ko alam kung ilang beses na itong lalaking ‘to na nagtangkang manligaw sa akin. Well, hindi sa hindi ako ready. I don’t like men in my age… I mean… I want a five years gap or more. Pakiramdam ko kasi ang immature pa. Hindi bagay, hindi ata nababagay sa akin. Sa edad ko, ako na ata ang pinakamatangkad na nag-aaral sa Lopez University na babae. Nilalaban ako sa pageant o ano pa. Masasabi ko na? Ako rin naman ang pinakamatalino sa aming magpipinsan. Hindi naman ako pressured, hindi ako masyadong nag-aaral. Ang sabi nila mommy may Photographic Memory ako. Minsan hindi ako naniniwala pero, dahil sa mabasa ko lang ang isang sulat or page ng libro ay kabisado ko na agad. Hindi ko alam paano at saan nakukuha ‘yon. Kung ano kinatalino namin ni Kandem ay s’ya naman kinahina ni Kaia. But, we are not pressuring her. We want her to enjoy his life like us. Hindi rin naman ako para- aral. Hindi ko rin naman mine-maintain ang grades ko. I mean, ewan. Madalas nga ako mag-cut ng class pero mukhang hindi naman naaapektuhan ang pag-aaral ko. “Ang sama mo! Wala ka bang balak mag-boyfriend?” “I told you, right. I don’t like men in my age…” totoong sabi ko. “I want a man---” “Tama na! Tama na!” umirap ako rito. Even I am Montemayor, I didn't like act one. I mean, I am normal student here like them. Hindi ko gusto ang mga atensyon na nakukuha ko sa kanila. Hindi ko gusto ang mga lumalapit sa akin. Hindi rin ako madaling magtiwala. “Hindi ba uso fix marriage sa pamilya n’yo?” “It depends. If gusto ko, dad will find a man for me pero pag ayoko... well, wala silang magagawa,” sagot ko rito. I saw Jimzon and Landen talking some girls. I rolled my eyes dahil alam ko naman saan na mapupunta ‘to. Natatawa lang sila habang kausap ang mga babae at namumula pa ang mga pisnge nito. We are both third year student here in Lopez University. “Leia!” umirap ako sa tawag ng mga ‘to. Agad akong lumiko ng daan para lang hindi sila daanan. Sumunod sa akin ang kaibigan ko at agad kumapit sa braso ko. Well, since grades school ay magkakilala na talaga kaming dalawa at kahit saan ay sinusundan ako. Kaya subok ko na s’ya at hindi sila tulad ng ibang tao na manggagamit. Alex is sweet girl. Hindi sila gano’n kayaman, average lang. Scholar namin kaya nag-aaral ng mabuti. Minsan pag-bored ako ay tinutulungan ko. Mapagmahal sa pamilya at mahal din s’ya ng pamilya ko dahil sa kabaitan n’ya. “Ilakad mo kaya ako kay Jimzon ‘no. Malay mo naman.” “Oh, asa! Malaki dede gusto n’yan!” natatawang sagot ko at agad n’ya akong hinampas. At the age of twenty, I learn how to handle our business. Minsan ako pinapapunta ni daddy sa mga business meeting namin. Magre-report lang ako sa kan’ya. Tapos, okay na. Hindi naman mahirap. Pero alam ko na sa amin pa rin ni Kandem bagsak ang mga ‘to. Si Kaia, mukhang na humawak ng business at wala rin pakialam sa makukuha basta makapag-travel, shopping at iba pa. Para lang ma-I-post sa social media n’ya. Sila ni Rhiyanna, walang ibang ginawa kung hindi puro gano’n. “Nakakakaba ‘no! Iba raw professor natin, sabi nila." Hindi ko pinansin sinabi ni Alex. Basta pumasok ako at pumunta sa bandang dulo. Kinuha ko sa bag ang libro at saka sinimulan buklatin ‘to. Tahimik lang ako nagbabasa at pumapasok agad sa isipan ko. Kahit panay ang daldal ng katabi ko ay wala akong pakialam. “Good morning…” Napaangat ang mata ko sa nagsalita. Isang lalaki ang nasa harapan habang hawak- hawak ang isang libro. Inisa-isa n’ya kaming tignan bago muli magsalita. “I will be your Professor in this subject. And I want you to all introduce yourself,” may kinikilig na estudyante, may mga naghahampasan pa. Sino ba naman hindi mapapatingin dito. Wearing a dark blue longsleeve and bukas pa ang dalawang bitones kaya med’yo kita ang dibdib. Feel ko balbon s’ya dahil may buhok akong nakikita. Tumaas ang tingin ko sa kanyang mukha. Ang tangos ng ilong ay para bang may lahi. Malalim ang mga mata habang mapupula ang mga labi. Ang kanyang itim na mata na para bang… hindi ko maintindihan bakit biglang bumilis ang t***k ng puso ko ng tumama ang mga mata nito sa akin. “The woman in the back. Introduce yourself." agad ako umiwas ng tingin dahil doon at muling tumingin sa kan’ya. Nakita ko ang pag ngisi n’ya dahil doon. “Tumayo ka na!” nakangiting sabi nito. “Well, my name si Leianna--- I mean Maria Leianna Montemayor,” mahinang sabi ko. “Twenty.” Agad akong naupo. “Montemayor?” he asked. Hindi ko alam bakit ang bilis nang t***k ng puso ko. Naiinis ako dahil bakit ganito? Bakit nararamdaman ko ‘to? “Yes, Prof…” “Then, daughter of who? I’ve met Mr. Lander Montemayor and Mr. Landon Montemayor…” “Well, Lander Montemayor is my father,” napatango s’ya at saka pinaupo na ako.