Hindi kami agad agad nakaalis ng Gapan dahil kailangan ayusin ang mga papel. Tulala akong nakaupo sa sofa, hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nang yayari. Hindi ko aakalain na magagawa ko 'to. Alam ko anytime pwede umuwi si daddy para sa dalawa dahil alam ko kung gaano n'ya kamahal ang dalawang iyun.
"Ayos ka lang ba?" Tumingin ako kay Raoul na ngayon ay nasa tabi ko lang habang nakaalalay sa akin. Wala s'ya kahit anong sinasasabi pero alam ko na kanina n'ya pa ako pinag mamasdan.
Lakas loob akong tumayo at saka pumunta sa labas. Tumingin ako sa bahay na nasa harapan namin. Kung saan nakaramdam ako ng kaligtasan. Napangiti ako sa naalala ko habang kasama ko s'ya. Kaming dalawa at masaya sa isa't isa.
"Mabuti naman maayos ka na, Keith! Buti nahanap mo pamilya ng Mommy mo kaysa nandito
