Chapter 8

1685 Words

Sobrang bigat ng dibdib ko at kahit sino ay walang makapawi. Nahihirapan ako pero kailangan kong mabuhay. Ayokong sayangin ang buhay na binigay sa akin. Dahil sa kakaiyak ko ay nakatulog ako. "Akala mo ba makakatakas ka sa amin?" Napaantras ako sa takot habang nakatingin sa dalawang lalaki. "Hindi ka na makakatakas. Tangina! Libog na libog ako sa'yo!" "Tulong! Tulong!" malakas na sigaw ko. "Walang makakarinig sa'yo dito. Kahit na sumigaw ka pa ng malakas!" Tumawa sila pareho. Takot na takot ako habang umaantras. Hanggang na mahablot nila ang aking braso. "Wag! Pakiusap! Wag!" "WAG!" Agad ako napaupo at saka napahawak sa dibdib ko. Pawis na pawis ang leeg ko at saka ako napahagulgol. "A-Are you okay? You were shouting," Tumingin ako kay Kurt na ngayon ay mukhang mag aalala

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD