เพราะเกิดมาเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่ไร้หัวนอนปลายเท้า ทำให้ม่านมุกถูกเกลียดชังจากผู้เป็นย่า ความไม่ลงรอยของแม่ย่ากับลูกสะใภ้แทนที่จะจบสิ้นเมื่ออีกฝ่ายจากโลก ทว่า... ไม่ใช่เลย ม่านมุก เด็กสาวที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ กลับต้องมารองรับความเกลียดชังจากผู้เป็นย่าที่มีต่อมารดา ชีวิตที่ไร้ความสุข มีแต่ความทุกข์ แม้จะมีที่ซุกหัวนอน หากครอบครัวมองเราเป็นเหมือนกาฝาก ก็ไม่ต่างจากการอยู่ตัวคนเดียว ชีวิตผ่านมรสุมยิ่งกว่าพายุลูกใหญ่ แทนที่ฟ้าหลังฝนย่อมดีกว่ากลับมืดมิดยิ่งกว่าเดิม เมื่อบิดาป่วยหนัก โดนย่าตราหน้าว่าเป็นตัวกาลกินี ทำให้ครอบครัววิบัติมีแต่ความฉิบหาย จากที่รังเกียจอยู่แล้ว ยิ่งรังเกียจมากกว่าเดิม ถ้อยคำหยาบคาบ ดุด่า พ่นออกมาไม่เว้นแต่ละวัน บั่นทอนจิตใจของม่านมุกไปทีละนิด ได้แต่ถามตัวเองอยู่เสมอว่า เกิดมาเพื่ออะไร???? หากเธอตายก็คงจะดี ทำอะไรก็ไม่เคยดีในสายตา โดนดูถูกดูแคลนราวกับไม่ใช่คน เหตุใดเธอต้องทนอยู่ในสภาพชีวิตบัดซบเช่นนี้ ความอดทนขาดสิ้น เก็บเสื้อผ้าหนี ขอบากหน้าไปสู้ชีวิตในเมืองหลวงเพียงลำพัง พร้อมเมื่อไรค่อยกลับมาตอบแทนบุญคุณ! ทว่าความสุขมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน เธอถูกกล่าวหาว่าทำให้คนรักของเขาต้องเสียชีวิต ทั้งที่ตำรวจยืนยันแล้วว่าเธอไม่ได้มีความผิด จากชีวิตที่เริ่มมีแสงสว่างพอให้เธอได้มีแรงลุกขึ้นสู้เพื่ออยู่ต่อ เขากลับดึงเธอลงนรก! ครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างไร้ความปรานี หลอกล่อเธอด้วยความคำว่า "รัก" มอบสัมผัสหวาบหวามให้เธอหลงใหล สุดท้ายเขากลับพลักเธอให้จมดิ่งลงสู่เหวลึกด้วยคำว่า "นางบำเรอ”

คุณเคยหลงรักใครตั้งแต่แรกพบไหม.... ตั้งแต่เล็กจนโตสายตาของผมไม่เคยมองใครนอกจากน้องน้อยเลย.... หัวใจสั่นหวั่นไหวทุกครั้งที่ได้เห็นรอยยิ้ม.... เธอเหมือนดังยาใจในยามที่ผมเหนื่อยล้า.... น้องน้อยของพี่ภัทร.... เจ้าหญิงของมาเฟีย...

แต่งงานกับผมนะคลาร่า” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบแหวนเพชรออกมาจากกระเป๋าเสื้อ นัยน์ตาคมจ้องมองหญิงสาวคนรักตรงหน้าอย่างรอคำตอบด้วยความตื่นเต้น เขานัดเธอขึ้นมาบนดาดฟ้าของบริษัทเพื่อขอแต่งงานในวันนี้ โดยแสร้งทำเป็นว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ตอนนี้ใจเขาเต้นตึกตักมากอย่างบอกไม่ถูก เขาเฝ้ารอเวลานี้มานานแล้ว ถึงเวลาที่เขากับเธอจะได้สร้างชีวิตด้วยกันซะที “คลาร่าแต่งงานกับคุณไม่ได้จริงๆ ค่ะณอน” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยขึ้นอย่างช้าๆ เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบสายตาเขา เธอได้ปฏิเสธสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนต้องการมากที่สุด “ทำไมล่ะครับ” เขาถามขึ้นด้วยความสงสัย ทำไมกัน??? เธอถึงได้ปฏิเสธเขาทั้งๆ ที่เราสองคนได้คุยตกลงกันเรื่องนี้ไว้แล้วว่า จะแต่งงานกันหลังจากเสร็จสิ้นโครงการ และตอนนี้เขาก็พร้อมหมดทุกอย่างแล้วเหลือเพียงแค่ขอแต่งงานเท่านั้น แต่ตอนนี้เขาเพิ่งโดนปฏิเสธคำขอแต่งงานไปอย่างไม่รู้สาเหตุอะไร “ณอน ฟังคลาร่าดีๆ นะคะ เราเลิกกันเถอะ! ”

ความรักต้องห้าม ที่ทำได้เพียงแค่คิด แต่ไม่อาจเกิดขึ้นจริงได้ (นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกนี้) (ต่อให้ลำบากแค่ไหน ผมก็จะไม่มีวันยอมให้คุณหลุดมือไปแน่นอน) (ผมยอมโดนไล่ออกจากตระกูลเพื่อไปอยู่กับคุณสองคน) เราสองคนรักกันไม่ได้หรอกนะคะ ปลงเถอะค่ะ) (รดาก็รักคุณเหมือนกัน แต่รดาทิ้งพ่อกับแม่ไปไม่ได้) (คุณก็รู้ว่าตระกูลเราสองคนไม่ถูกกัน คุณจะมาจีบรดาเพื่ออะไรกัน ว่างมากหรือไง หรือเห็นรดาเป็นเพียงแค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง)

“ไม่มีทางหรอกครับ หัวใจของผมยกให้คุณหนูเพียงคนเดียว สัญญาเลยครับว่า ต่อให้ผู้หญิงมาอ่อยมายั่วอยู่ตรงหน้าผมก็ไม่รู้สึก”เขารับปากด้วยน้ำเสียงหนักแน่น คนอย่างเขาถ้าจะรักใคร ก็รักจริง และไม่มีนอกลู่นอกจากหาเศษหาเลยจากหญิงคนอื่นอีกนอกจากคนรักของตัวเอง “ตกลงแล้วสถานะของเราสองคนอะไรในตอนนี้”เธอยิงคำถามใส่เขาต่อพร้อมกับลุ้นคำตอบไปด้วย “แฟนสิครับ พอคุณหนูเรียนจบก็เลื่อนมาเป็นภรรยาของผม”บอกด้วยน้ำเสียงจริงใจพร้อมกับจูบซับไหล่บางสองข้างด้วยความรัก

เมื่อทนายสาวสุดสวยดันตกหลุมรักวินมอไซต์หน้าปากซอย งานนี้เธอต้องงัดกลเม็ดทุกอย่างออกมาเพื่อจับวินมอไซต์ทำผัว หนุ่มวินมอไซต์สุดฮอตจะรอดจากทนายความสาวคนนี้ได้อย่างไร "กรี๊ดดดดด ผัวคนใหม่ของฉันแทนที่ป๋าเดวิด!!!" "เฮ้ย!! คุณ! จับตรงนี้ไม่ได้นะ" "จะจับตรงนั้นหรือจะจับตรงนี้ มันก็เหมือนกันนั้นแหละ ใหญ่แน่น!! ทั้งนั้น" --------------------------------------------------------------- "โอ้ยยย ทำไมผัวของฉันเยอะอย่างนี้เนี่ย คนนั้นก็ผัว คนนี้ก็ผัว ผัวนานาชาติจริงๆ" "ผู้หญิงบ้าอะไร เพ้อฝันอยู่ได้ กรีดกราดหาผู้ชาย" ---------------------------------------------------------------- "มาม่ะ มาเป็นผัวของหนูสักดีๆ พี่วินขา..." "เฮ้ย!! เธอจะมาปล้ำฉันไม่ได้นะยัยแรด!!!" ----------------------------------------------------------------

“หนูแก้วจ้า.... พี่ไม่ไหวแล้วจ้ะ” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยบอกขึ้นในขณะที่กำลังเดินตรวจตราดูต้นกล้วยอยู่ ตอนนี้ความกำหนัดของเขาพลุ่งพล่านมากเหลือเกินอยากจะตะปบแก้วใสกินตอนนี้ในดงป่ากล้วยอันมืดทึบไม่มีคนผ่านไปมา “ไม่ไหวอะไรเหรอคะ” หล่อนหยุดเดินแล้วหันหน้ามาถามด้วยความแปลกใจ “พี่อยากกินหนูแก้วจังเลย ขอตรงนี้ไหมคะ” สายตาเว้าวอนออดอ้อนอย่างไม่ทนไม่ไหว เขายอมหมดทุกอย่างถ้าหากให้เขาเขมือบกินตอนนี้ “ที่ป่ากล้วยเนี่ยนะ” หล่อนแทบจะเป็นลมกับคำตอบของเขาที่มาหื่นไม่รู้จักที แถมยังเป็นป่ากล้วยอีกต่างหากถึงแม้ว่ามันจะไม่มีใครมาเห็นก็ตามแต่หล่อนก็อายเหมือนกันนะที่มาทำอะไรประเจิดประเจ้อกลางวันแสกๆ แบบนี้ “ใช่แล้วจ้ะ นะๆ พี่อยากมากเลย จะลงแดงตายอยู่แล้ว” เขาดึงร่างบางมาแนบชิดตัวแล้วจูบแก้มแดงปลั่งระเรื่อของแก้วใสด้วยความหื่นกระหายโดยไม่รอคำตอบ ขณะที่มือซุกซนเลื่อยเข้าไปในเสื้อสายเดี่ยวเคล้าคลึงเต้าเต้งตึงอย่างมันมือแล้วจับตัวแก้วใสหมุนตัวเข้ามาหาเขาเพื่อจะได้สัมผัสแนบแน่นมากยิ่งขึ้น แก้วใสหรี่ปรือตาแอ่นอกเชิดกอดคอชายหนุ่มไว้แน่น กางเกงขาสั้นถูกถกออกมาจากท่อนขาอวบขาว แล้วสอดมือล้วงเข้าไปคว้าก้อนเนื้อขาวอวบอั๋นไว้เต็มอุ้มมือจยำขยี้คลึงเคล้นอย่างสำราญใจ “อุ้ย... พี่เดวิด.... แก้วอายนะคะ” หล่อนครางกระเส่า ใบหน้านวลสวยส่ายไปมา พยายามปัดมือเขาออกจากทรวงอกของหล่อนแต่ก็ไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน มือสากขยำขยี้บีบบี้เนื้ออ่อนสร้างความเสียวสะท้านไปทั่วกาย มิหน้ำซ้ำนิ้วโป้งกับนิ้วชี้บดขยี้ยอดปทุมถันเสียดสีไปมา ทำเอาแก้วใสครางซี๊ดออกมาด้วยความเสียวซ่านแอ่นอกเร่าๆ ขนลุกเกรียวไปทั้งตัว เขาโลมสวาทร่างน้อยอย่างหื่นกระหาย มือสากหยาบกระด้างลูบไล้ไปทั่วผิวนวลเนียนลูบคลำท้องน้อยอย่างเบามือแล้วลูบลงไปเรื่อยๆ จนถึงเนินนูนสาว

"ข๋าว ขาว เฮ้ย!! ไม่ใช่" "ปรี้ด!!อ่อยขนานนี้แล้วยังทนได้อีกนะ" เมื่อนางซินก้นครัวริอาจจับเจ้านายมาทำผัว งานนี้ สาวน้อยใสซื่อบริสุทธิ์ ต้องงัดกลเม็ดยุทธวิถีทางเพื่อยั่วเจ้านายให้ตบะแตก เจ้านายหนุ่มสุดฮอต ต้องอดกลั้นเพื่อไม่ให้จับนางซินสุดเอ็กซ์มากิน "พุทโธ ถัมโม สังโฆ ให้ตายเถอะชีวิตนี่ ยัยก้นครัว ยัยปีศาจ" "คอยดูนะ หนูขวัญคนนี่จะอ่อยให้ลงแดงเลยคอยดู จะดูสิว่าทนได้ซะกี่น้ำ" "ซี้ดดด อ้าสส เมียจ๋าผัวของแรงกว่านี่อีกได้ไหมจ๊ะทูลหัว ซี้ดดด" --------------------------------------------------------------------------- กุหลาบ คือ ราชินี แห่งดอกไม้ สวยงาม บอบบาง เร้นลับ และ มีพิษ ผู้ใดแตะต้องย่อมได้รับทั้งความเจ็บปวดและความสุข เห มือนความรักของคนเรา --------------------------------------------------------------------------- "ล่อลวงที่ไหน ไม่มี้!! ต้อง เรียกว่าสมยอมทั้งคู่ มีเมียเด็กเหมือนได้ขึ้นสวรรค์" "คนบ้าอะไร!ตัวก็ใหญ่แต่ขี้น้อยใจชะมัด --------------------------------------------------------------------------- "เจ็บ....ทำไหม?มันเจ็บแบบนี้ นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกว่า "ความรักย่อมทำให้เราเจ็บปวด" "เจ็บ....ทำไหม?มันเจ็บแบบนี้ แค่เห็นน้ำตาของเธอ หัวใจของเขาก็เหมือนโดนมีดปักลงกลางใจ" ----------------------------------------------------------------------------- เส้นทางความรัก...ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป ความรัก มาพร้อมทั้ง ความสุข และ ความทุกข์ เก็บเกี่ยวความสุขให้พอ ใช้ทุกเวลาที่มีค่ากับคนรักให้มีความสุข หลังจากนี้ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ จะจางหายไป น้ำตา จะมาแทนที่ "ความรักของฉันเริ่มจากความสุข จบลงด้วยน้ำตา" "ความรักของผมเริ่มด้วยความสุข จบลงด้วยการไม่เหลือใคร" ------------------------------------------------------------------- "นี่ใช่ไหม เรื่องที่คุณปิดบังหนูคุณนิโคล์" "คุณทำแบบนี้ได้ยังไง ฮึก! ความรักของหนูมันไม่เคยมีค่าในสายตาคุณบ้างเลยหรือไงคุณนิโคล์?" ------------------------------------------------------------------ "รัก...รักมาก "ทำไม?เขาถึงได้เจ็บที่หัวใจแบบนี้ นี่ใช่ไหม...ความรักของเขา" "เจ็บ...เหมือนมีดกรีดลงกลางใจ เจ็บเหลือเกิน ...." "ฉัน...ขอโทษ"

สวัสดีครับพี่ปานคนสวย” เขาปล่อยให้เธอเป็นอิสระแล้วยืนยิ้มอวดเรียวฟันขาวสวยอย่างหน้าตาเฉย “ติณณ์!!! นายทำบ้าอะไรเนี่ย” เธอตวาดใส่เขาเสียงดังลั่นอย่างไม่พอใจที่มาทำแบบนี้กับเธอราวกับตัวเองเป็นโจรอย่างนั้นแหละ “ยัดเยียดความเป็นผัวให้ยังไงล่ะครับ” เขาประชิดเข้าตัวอย่างรวดเร็วแล้วโอบกอดร่างบางไว้แน่น พลางสูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมทว่ามือหนากลับอยู่ไม่นิ่งลูบไล้ราวกับหนวดปลาหมึก “ไอ้บ้า!!! ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ” ปานชีวาได้แต่ดีดดิ้นให้หลุดออกจากเขาแต่ยิ่งทำเธอยิ่งเหนื่อยและหอบมาก ตัวเธอเล็กเท่ามดไม่สามารถสู้แรงควายอย่างติณณภพได้ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเห็นอนาคตข้างหน้าอยู่รำไรว่าจะเกิดอะไรขึ้น “ไม่ปล่อย อยากกินนมจังเลย ขอกินนมหน่อยนะ” พูดเสร็จเขาก็อุ้มร่างบางขึ้นบนโต๊ะตั้งของแล้วถกชุดเดรสตัวสวยขึ้นเผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มอัดอั้นอยู่ภายใต้บราปีกนมสีดำ เขากระชากมันออกแล้วทิ้งไป แล้วซุกหน้าลงตรงหน้าทรวงอกของพี่ปานอย่างที่เคยใฝ่ฝันว่าจะทำ แล้วใช้ลิ้นตวัดเลียทั่วเนินเนื้ออวบอิ่มและไล้เลื่อยมายังยอดปทุมถันสีชมพูแข็งชูยอดขึ้น เขางับเข้าไปภายในปากหยอกเย้าให้หญิงสาวทรมานกับสัมผัสที่เขามอบให้ เพราะนี่เป็นเพียงแค่การเริ่มต้นเท่านั้น ความทรมานสุดขีดกำลังรออยู่ตรงหน้า เขาจะทำให้สาวเจ้ากระหายและคลั่งไปกับรสวาทที่เขาหยิบยืนให้คืนนี้ “อืมมม ติณณ์.....” เสียงแหบพร่าแผ่วเบาเอ่ยเรียกผู้ชายใจร้ายที่กำลังรุกรานร่างกายของเธอ มือไม้พยายามพลักดันร่างกายของเขาแต่เรี่ยวแรงของเธอกลับหดหายไม่สามารถต่อต้านเขาได้ ยิ่งเขารุกรานเธอยิ่งกระหายในสัมผัสแปลกใหม่ “เรียกผมทำไมเหรอครับ เสียวเหรอครับ” เขาเงยขึ้นกระตุกยิ้มเล็กน้อยกับท่าทางของพี่ปาน พวงแก้มนวลสองข้างแดงปลั่งราวกับลูกตำลึง เสียงหอบหายใจถี่รัวทำเอาเขาพึงพอใจกับผลงานของตัวเอง “ปะ....เปล่า” แม้ว่าปากจะปฏิเสธทว่าร่างกายของเธอกำลังสนองเขาอย่างห้ามไว้ไม่อยู่ อยากจะตีตัวเองเหลือเกินที่แสดงท่าทีแบบนั้นออกไป ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยพานพบมาก่อนสร้างความรัญจวนให้กับเธอเป็นอย่างมาก มือไม้แทนที่จะปัดป้องไม่ให้เขารุกรานกลับขยุ้มเส้นผมเขาแล้วดันเข้าหาทรวงอกเป็นระลอกอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งต่อต้านยิ่งกระหายในความแปลกใหม่มากขึ้นกว่าเดิมจนสติกระเจิดกระเจิงหายวับไปพร้อมกับสัมผัสที่ซาบซ่านที่ติณณภพมอบให้ “หอมมม..หวาน” เสียงทุ้มแหบพร่าพร่ำเพ้อออกมาในขณะมัวเมาอยู่กับทรวงอกอวบอิ่มทั้งสองข้าง เขาใช้ลิ้นตวัดหยอกล้อเล่นกับปลายยอดปทุมถันของพี่ปานอย่างไว ยิ่งรัวลิ้นพี่ปานยิ่งแอ่นหน้าอกเข้าหา เสียงก่นด่าเป็นระลอกทว่าร่างกายกับตอบสนองเขาตลอด “พี่ปานครับ.... ผมรักพี่” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยขึ้นแผ่วเบา พลางมองสบดวงตาคู่สวยให้สาวเจ้าสัมผัสถึงความรักของเขาที่มีอย่างเปี่ยมล้น มือหนาเกี่ยวเส้นผมทัดหู ช้อนคางสวยขึ้นรับจูบแสนหวาน เขาใช้ปลายลิ้นเลียรอบๆ ริมฝีปากของเธอ ก่อนจะส่งปลายลิ้นเข้าไปในปากทีละน้อย แล้วค่อยๆ เพิ่มแรงบดเคล้าสลับกับดูดดึงลิ้นและริมฝีปากและเพิ่มจังหวะรอบจูบร้อนแรงมาก มือหนาลูบไล้ไปตามผิวนวลเนียน เสียงครางหวานๆ เล็ดลอดออกมาอย่างวาบหวาม แม้ว่าจะต่อต้านเพียงใด ในใจกรีดร้องมากแค่ไหน ก็ไม่อยากต้านทานความรู้สึกเหล่านี้ได้ มือเรียวตวัดโอบกอดรอบคอของเขาให้สัมผัสกับเธอมากยิ่งขึ้นปล่อยตัวไปตามความต้องการของตัวเองในตอนนี้

“มาที่เตียงสิคะ หนูนาจะทำอะไรให้คุณดู” หล่อนหยิบเทเตกีล่าขึ้นมาแล้วทอดตัวนอนลงบนเตียง จากนั้นราดเตกีล่าลงบนผิวนวลอย่างไม่เสียดายของจนทำเอาภูผาตะลึงแล้วร้องห้ามขึ้น “ทำแบบนั้นทำไมครับ เสียดายของแย่” ภูผาทำหน้าอดเสียดายขึ้นมา เมื่อหนูนาเล่นราดเตกีล่าลงบนตัวเกือบครึ่งขวดแถมราคาก็ไม่ใช่น้อยๆ ด้วย “จะไปเสียดายทำไมล่ะ หนูนาแค่อยากจะให้ภูผามาชิมค่ะว่า ระหว่างเตกีล่ารสเด็ดจะสู้ลีลาของหนูนาได้หรือเปล่า” หล่อนเอานิ้วป่ายลงบนตัวที่มีเตกีล่าแล้วเอาเข้าปากดูดอย่างอร่อยทำให้ภูผายืนมองด้วยความเสียวซ่าน ยิ่งตอนที่หล่อนเอานิ้วเข้าไปในปากแล้วดูดอย่างช้าๆ ทำเอาเขาแทบระทวยอยากจะกระโจนลงไปกระชากร่างให้ตายคาอกให้สาสมกับที่ยั่วเขาไว้ “จริงเหรอครับ แต่ผมว่าลีลาของหนูนาเด็ดกว่านะ” เขาหรี่ตามองลงแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย ความเป็นชายของปั๋งร้อนผ่าวพร้อมที่จะออกศึก มันสั่นหัวหงิกๆ รอเข้าไปทักทายถ้ำน้อยๆ ของหญิงสาวตรงหน้า “ถ้าอยากรู้ว่าอะไรแซบกว่าก็เข้ามาชิมสิคะ” หล่อนกัดริมฝีปากอย่างยั่วยวนแล้วกระดิกนิ้วเชิญชวนให้ชายหนุ่มมาลิ้มรสความแซบของบทรักอันร้อนแรงที่หล่อนจะมอบให้เขาในค่ำคืนนี้

เมื่อสัญญาของทั้งสองตระกูลที่มีให้แก่กันมานานตั้งเเต่รุ่นบรรพบุรุษ ถึงเวลาเเล้วที่สองตระกูลต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้ คนที่ต้องมารับเคราะกรรมในครั้งนี้ คงไม่รอด หลานรุ่นล่าสุดของตระกูล ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้น เมื่อต่างฝ่ายต่างไม่ยอมที่จะทำตามสัญญา งานนี้ทุกฝ่ายต่างลงทุนเต็มที่เพื่อให้สองตระกูลปรองดองกันให้ได้ สวย ราวกับนางฟ้า แต่...ร้ายกาจดังแม่มด หล่อ...เหมือนเทพบุตร แต่หื่นระดับ 4 G สวยแต่ปากร้าย.... หล่อ....แต่ลีลาเร้าใจ อะไรนะ...หมั้น ป๋า...จะให้หนูไปหมั้นกับไอ้หื่นนี้นะ สวยๆแบบนี้ ผมตกลงครับป๊า ---------------------------------------------------------------------------------------------------- หล่อ..แต่เจ้าชู้ ฉันไม่เอาทำพันธ์ย่ะ สวย...แต่ร้ายกาจ นี้แหละแม่ของลูก ----------------------------------------------------------------------------------------------- ไม่อยากหมั้นโว้ย!!! งั้นเรามาทำลูกกันดีกว่านะ

เพียงเพราะคำสบประมาทของหลานชายตัวแสบ ทำให้เขาต้องลดตัวมาจีบเลขามนุษย์ป้า จากเลขาหน้าห้องกลายเป็นแฟนสุดรักของเขา โดยมีหลานชายตัวแสบเป็นผู้ช่วยสำคัญ ------------------------------- กูต้องการเลขาไม่ใช่ยัยป้าที่ไหนก็ไม่รู้ ป้าแล้วไง หนักหัวส่วนไหนของคุณ

“พี่ฟรานขา...เรามาเมคเลิฟกันไหมคะ หนูพร้อมเป็นของพี่ฟรานแล้ว”เสียงหวานเอยขึ้นอย่างหนักแน่น ทำเอาชายหนุ่มตกใจกับคำพูดที่เปล่งออกมา “กวางน้อย...หนูพูดอะไรออกมารู้ตัวบ้างหรือเปล่าคะ”มือหนาทาบที่ใบหน้านวล แล้วถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ว่า...เมื่อกี้นั้นเขาไม่ได้หูฝาดไป “หนูรู้ค่ะ แต่...หนูไม่อยากให้พี่ฟรานต้องมาทรมานเพราะหนู”เสียงหวานสั่นๆ เอยออกมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่ไหลออกมา “แค่นี้เองพี่ทนได้ กวางน้อยคือสิ่งคัญที่สุดของพี่นะ พี่ไม่อยากทำลายกวางน้อย” “พี่ฟรานขา....จะวันนี้หรือวันข้างหน้า หนูก็ย่อมตกเปนของพี่ฟรานอยู่แล้ว หนูอยากแบ่งปันความทุกข์พี่ของฟราน ดังนั้นแล้วเรามาร่วมกันนะคะ”มือเรียวบางทาบลงใบหน้าคมสัน หัวใจของเธอตอนนี้ได้มอบให้กับผู้ชายตรงหน้าไปแล้วอย่างไม่มีข้อกังจาใดๆ เขาพิสูจน์ตัวเองให้เธอรู้แล้วว่า เขานั้นรักเธออย่างบริสุทธิ์ใจ พร้อมที่จะเดินเคียงคู่กันตลอดไป “คนดีของพี่....หนูคิดดีแล้วใช่ไหมคะ หนูรู้ใช่ไหมคะว่าผลมันจะออกมาเป็นอย่างไร” “หนูไม่กลัวค่ะ เพียงแค่มีพี่ฟรานอยู่เคียงข้าง หนูก็ไม่กลัวอะไร” “กวางน้อย....”เสียงทุ้มเอยเรียกหญิงสาวตรงหน้าอย่างตะลึงปนไปด้วยความดีใจ เขาไม่คิดเลยว่าจะมีคนสนใจความรู้สึกของเขา ผู้หญิงหน้าคือสิ่งที่มอบให้เขามา เป็นของขวัญที่ดีสุดตั้งแต่เขามีมา

ความ รัก ที่ไร้ ค่า ความเข้าใจผิด ก่อเกิดเป็นความเกลียดชัง ความเข้าใจผิด ทำให้เกิด อีกหนึ่งชีวิตขึ้นมา ---------------------------------------------------- อีกคนหนึ่งรัก อีกคนหนึ่งเกลียด ครอบครัวที่แสนสุข หรือ ครอบครัวที่ไร้รัก ----------------------------------------------------- คนโง่ ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด โมโหแบบไม่ลืมหูลืมตา เกือบจะฆ่าอีกสองชีวิต ----------------------------------------------------- ความรัก มากแค่ไหน เจ็บมากแค่นั้น ผ้าขาวที่แสบบริสุทธิ์ คือ 1 สายใยผูกพันธ์ของสองดวงใจ 4 ปี ของคำว่า ครอบครัว 4 ปี ของคำว่า เจ็บปวด -------------------------------------------------------------

“ปากดีนักนะ! หนูลิลลี่ ถึงเสี่ยจะผ่านมาหลายมือแต่เสี่ยก็แรงไม่เคยถดถอยลงเลยสักนิด มีแต่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเวลาหนูลิลลี่ปากดีใส่เสี่ยนะ เสี่ยยิ่งมีอารมณ์มากขึ้นกว่าเดิมอีก” เสียงทุ้มตอบกลับขึ้นอย่างไม่ยอม “แหวะ! ตาเสี่ยโรคจิต ถ้าขาดของมากก็กินเด็กในร้านสิคะ หล่อๆ ล่ำๆ ทั้งนั้น จะเลือกคนไหนก็ได้ เงินหนาๆ อย่างเสี่ยทุกคนพร้อมที่ถวายตัวถวายกายให้อยู่แล้ว” บนี้ใส่เขามาก่อน

ความรักถูกตอบแทนด้วยการหักหลัง... ผู้หญิงที่เขารักทรยศด้วยการคบชู้... มันคงไม่มีอะไรที่น่าสมเพชไปมากกว่านี้อีกแล้ว... ร่างบางนั่งลงตรงหน้าสามีเมื่อคนใช้เรียกเธอมาพบเขาที่ห้องรับแขก พลางมองชายหนุ่มที่ไม่ยอมพูดคุยกับเธอเลยตั้งแต่เข้ามานั่ง และอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะกลายเป็นอดีตสามี เธอพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะกั้นอารมณ์ไว้ไม่ให้เผยด้านอ่อนแอออกมา