A FORCED LOVE STORY

CYBELE How will you define true love? Pa'no ba nagsisimula ang pagmamahalan? Pa'no ka nakakasigurong siya na ngang talaga ang para sa'yo? "Are you out of your mind?! Bakit ka ba nandito?!" malakas kong bulyaw sa taong kinasusuklaman ko. Hinablot niya ang aking braso patungo sa loob ng kotse habang walang- awang pinagtutulungan ng kaniyang mga tauhan ang aking kasintahan na si Wesly. "Bitawan mo ako! Ano ba! Satingin mo madadaan mo ako sa ganito, huh? Eros? Sa tingin mo ba makukuha mo ang loob ko?! Mamatay ka na!" Hindi nakawala sa aking paningin ang pagtangis ng kaniyang panga. "Fuck you! Makuha mo man ang katawan ko, kahit kailan hinding-hindi mo makukuha ang aking puso!" nanginginig kong babala sa aking asawa. Isang mapanuksong titig ang ibinato nito habang patuloy na nakikipaglaro sa aking dibdib. Gusto ko na lang lamunin ng lupa sa sobrang pandidiri. Hindi ko mapigilan ang katawan ko habang sumasabay sa ritmong sinimulan niya. A small moan escaped, dahilan para lamunin niya ang aking bibig. Hindi ako makawala. He's too good, at alam kong kapag tumigil ako ngayon, ako lang din ang mahihirapan. Bumaon ang kuko ko sa kan'yang likod pero hindi niya iyon ininda. Mas lalo pang naging mapusok ang mga galaw na ginagawa niya, dahilan para tuluyang masunog ang puso ko't tuluyang bumigay. I played fire with him, simula umaga hanggang gabi. He's a monster in bed, at aaminin kong sa paglipas ng panahon, hindi ko inaasahang hahanapin ng katawan ko ang mga haplos niya. "I love you, can't you accept me?" desperadong tanong niya habang sinasabayan ako sa paglalakad. Hinarap ko siya at nakipagsabayan sa titig niya. "I will never accept your love, tandaan mo 'yan. Asawa mo lang ako sa papel! Katawan ko lang naman ang habol mo, 'di ba?" Ilang taon kong sinikmura at ginawa ang kaniyang nais para buhayin ang sarili ko. Tiniis kong makasama siya araw at gabi at oo, nakuha niya man sa akin ang lahat ngunit ang tanging maipagmamalaki ko na lang ay ang aking puso na nagiging matatag. "Please do it faster, I'm begging you," pagmamakaawa ko habang hinihintay na sakupin niya ang aking pag-aari. "Beg for it more, I want to hear your moan, and don't hide your face when I put it in okay? If you disobey me, I'll ruin your insides, are we cle--" "Stop running your mouth, I really want it. Put it now," pamumutol ko. Hinablot nito ang aking buhok, sinigurado niyang makikita niya ang buo kong pagkatao kapag binasbasan niya na ako. I moaned loudly. Hindi ko mapigilan ang bunganga ko, masyadong mainit ang katawan ko para pigilin iyon kahit ga'no kariin ang kagat ko sa'king labi. "Yah. Tell me now, Cybele, I'm good right? I'm fuckng the best for yah, right?" daldal ni Eros. Utal-utal akong sumang-ayon dahil hindi ko mapigilan ang paggalaw ng aking balakang. "If so, bakit mo ako balak iwan? Bakit nakikipagkita ka sa putanginang Wesly na 'yon. Balak ka ba niyang agawin sa'kin?" tanong nito. "Ugh! You're being rough! What the fuck, Eros! Stop--ugh! I said stop!" pagsusumamo ko. Hindi niya ako pinakinggan at hinayaan niyang umungol ako dahil sa sakit. Sinubukan ko siyang itulak pero nawalan ako ng lakas nang ibaon nito ng walang pasabi ang lahat-lahat niya. "You're mine Cybele, you're fuckng mine!" he said bago nito pakawalan ang kan'yang inipong likido. "Ang kapal din talaga ng mukha mo ano? Ikaw 'tong pilit na nagtataboy sa kan'ya, tapos ngayong wala na siya, 'saka ka maghahabol! Para sa'n pa? Para guluhin pa ang buhay niya? Masaya na siya, masaya na kami kaya pwede ba, lubayan mo na si Eros!" gigil na sigaw ni Pamela. Sino ba siya para pagsalitaan ako? Asawa ako ni Eros kaya natural lang na hanapin ko siya. "Ilabas mo na siya! Alam mo ikaw impokrita ka, hanggang ngayon hindi mo matanggap na sa'kin si Eros! Ako ang nagpapasaya sa kan'ya! Ako ang asawa niya!" bulyaw ko pabalik. Isang sampal ang bumaon sa pisngi ko, pero hindi ko iyon hinayaan na matapos lang do'n. "Akin na siya ngayon! Akin na si Eros! Kong may natitira pang katinuan d'yan sa utak mo, umalis ka na at wag na wag kang magpapakita pa dahil magkaka-pamilya na kami! Hintayin mo na lang ang inaasam-asam mong divorce paper!" ani Pamela. Halos manlumo ako nang marinig ang masamang balitang 'yon. Hindi maaari, hindi magagawa ni Eros 'to. Matatanggap mo ba ang posibilidad na maaaring sa'yo siya ngayon, pero hindi na bukas? Handa ka bang tanggapin isang araw, magigising ka na lang na nasa piling na siya ng iba? Sabi nila, hindi mo raw mahahanap ang love, dahil kusa raw itong lalapit sa'yo sa tamang panahon. Because of this bullshit called love, nasira ang buhay ko. Kung pwede lang hindian ang pagmamahal kapag lumapit na ito sayo, edi sana hindi ako nagdudusa ng ganito ngayon. Hindi ko naman hiniling na magkaroon ako ng karelasyon. Kuntento na ako sa kung ano ako noon, pero no'ng dumating ang pesteng Eros Pendleton sa buhay ko, kulang na lang isuka ko pabalik ang aking sarili. I hate him pero sunod-sunuran ako sa kan'ya. I hate him, pero minahal ko sya at hanggang ngayon, minamahal ko pa rin. I hate him, pero gusto kong mapansin niya ang pagpapagal ko, 'yung totoong ako. I hate him, pero gusto kong makasama siya habang-buhay. Biktima ako ng 'pagmamahal' na yan. At sa larong ito, ako 'yung taya na ayaw umalis sa pwesto niya.