“แม่คะ...โทรมามีอะไรหรือเปล่าคะ?”
กอบัวรับสายและเงียบไปเมื่อได้ยินเสียงปรียา เธอนิ่วหน้า
“ว่าไงนะคะ พี่อิศไม่ค่อยสบายเหรอคะ ตอนนี้อยู่ที่แฟลตโรงพยาบาล แม่รู้ได้ไงคะ...ค่ะๆ...ถ้ายังไงบัวจะไปดูพี่อิศที่แฟลตนะคะ ไม่เป็นไรค่ะ บัวไปคนเดียวได้ค่ะ”
เธอรีบวางสายและต้องวางงานในมือลงด้วย อิศราไม่สบายและตอนนี้อยู่ที่แฟลตโรงพยาบาล แม่ของเธอบอกเช่นนั้นเพราะอิศราโทรไปบอกพ่อแม่ของเขาตอนปรียาอยู่ด้วยพอดี แต่ปรียาเองไม่ได้ติดใจสงสัยว่าทำไมกอบัวถึงไม่รู้ พาลนึกไปว่าลูกเขยคงไม่อยากให้เมียเป็นห่วงเพราะเห็นว่ากอบัวต้องทำงานสอนหนังสือโดยไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วคนเป็นเมียไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับสามีหลังวันส่งตัวเข้าหอเพราะอิศราอยู่แต่โรงพยาบาลไม่ยอมกลับบ้านและไม่แม้แต่จะโทรมา หาสักครั้ง
“พี่อิศ...พี่อิศคะ”
เสียงเรียกทำให้ร่างสูงที่นอนบนเตียงในห้องหนึ่งชั้นบนสุดของแฟลตโรงพยาบาลค่อย ๆ ขยับตัวก่อนลุกขึ้นไปเปิด
