ลองรัก

ข้อตกลง

ดาวเหนือtalk

ฉันเดินออกมาจากพี่กิตก่อนจะกดรับโทรศัพท์

"มีอะไร" ทันทีที่รับฉันก็เอ่ยถามทันที

"ไงจะหมั้นทั้งทีไม่คิดจะบอกกูเลยรึไง" นี้คือเสียงของเพื่อนฉันอีกคนก็คือไอ้พอช เพื่อนฉันอีกคนแต่มันเป็นผู้ชาย ฉันไอ้พอชนับเงินสนิทกันแค่สามคนเพราะมีพวกมันก็ไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนเยอะหรอกแค่นี้ก็ปวดหัวจะแย่ละ

"ใครบอกมึง"

"นับเงิน"

"ปวดหัว แค่หมั้นเฉยๆ"

"ก็ไม่คิดจะบอกกูเลย"

"ไม่บอกหรอก ถึงบอกก็ไม่ต้องมากูหมั้นแค่ปีเดียวถ้าไม่รักก็กันก็แยกทางแต่กูไม่รักแน่นอนพวกมึงอย่าพึ่งหนีกูไปมีแฟนนะ"

"หึ ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันสองคนเป็นปีๆมีหรอวะจะไม่หวั่นไหว"

"ตบปากเลย ถ้าจะโทรมาพูดแบบนี้ไม่ต้องโทร"

"ฮ่าๆ กูก็แค่อยากเตือน สรุปไม่ให้กูไปใช่ไหม"

"เออ ไม่ต้องมาหรอกเอาไว้กูแต่งค่อยมานะ"

"เออ ถึงชวนกูก็ไม่ไปหรอกกูอยู่อังกฤษมาเที่ยวกับม๊าแค่นี้นะ" มันพูดจบก็ตัดสายทันที ให้ตายเถอะเพื่อนได้เที่ยวกันทุกคนยกเว้นฉันหรอเนี่ยสงสารตัวเองจริงๆ

เอาจริงๆตอนนี้พี่กิตดูขรึมๆเงียบๆเขาน่าจะเปลี่ยนไปจากตอนเด็กแล้วมั่งเนี่ย ส่วนเรื่องเรื่องหน้าน่าตาก็พอใช้ได้ ขาว หล่อ หุ่นดีมาก สเป็กสาวๆเลยแหละแต่ไม่ใช่ฉันแล้วหนึ่ง

หลังจากที่คุยโทรศัพท์เสร็จฉันก็เดินเข้ามาในบ้านก็เห็นทุกคนนั่งคุยกับครบเลย

"ดาวเหนือมาแล้วไปกินข้าวกันเถอะ" ฉันเดินเข้าใกล้ๆป้าดารันก็พูดขึ้นแล้วลุกไปที่โต๊ะกินข้าว นี้เขารอฉันหรอเนี่ย

"ไม่มีมารยาทให้ผู้ใหญ่เขารอ" หลังจากที่ทุกคนเดินไปที่โต๊ะอาหารแล้วฉันก็กำลังจะเดินไปแต่พี่กิตก็เดินมาพูดกับฉันเบาๆ นี้ยังไม่ทันไรเลยก็จะเปิดศึกกันแล้วหรอเนี่ยแล้วฉันจะทนได้ไหม

"ตักอาหารให้น้องหน่อยตากิต" เสียงของป๊าดารันพูดขึ้นระหว่างที่เราสี่คนกำลังกินข้าวอยู่

"กินเยอะๆนะคะน้องดาวเหนือ" ซึ่งเขาก็ทำตามที่แม่เขาบอก แต่สิ่งที่เขาตักให้ฉันนั้นมันคือพริก

"พี่กิตก็กินเยอะๆนะคะ" ฉันไม่ปล่อยให้เขาแกล้งฉันหรอกครั้งนี้ตักหัวปลาให้เขาก่อนจะยิ้มให้ไปหนึ่งแมท

"น่ารักกันจังเลย เอาละเราเข้าเรื่องกันดีกว่า" น่ารักหรอหึ เอาอะไรมาน่ารักเนี่ย "ป้าอยากให้เราสองคนหมั้นกันเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี พอหมั้นกันแล้วก็ย้ายไปอยู่คอนโดเดียวกันพอเปิดเทอมก็ไปมหาลัยพร้อมกัน" ป้าดารันพูดด้วยหน้าตาที่จินตนาการไปด้วย

"ยะ ย้ายไปอยู่ด้วยกัน"

"ใช่จ๊ะ เรียนมหาลัยเดียวกันคณะเดียวกันก็อยู่ด้วยกันไปพร้อมกันดีไหมอิงอร"

"ดีค่ะ ดาวเหนือจะได้ไม่ต้องขับรถไปเองไงลูก" ถ้าถามแม่ฉันอะไรที่ไม่ให้ฉันขับรถก็ดีหมดแหละ

"ว่าไงตากิต"

"ครับ" ครับหรอไม่มีความคิดเป็นของตัวเองรึไงแม่พูดอะไรก็ทำตามหมด

"งั้นเอาแบบที่ว่าเนาะส่วนเรื่องงานเดียวป้าจะจัดการเองหนูดาวเหนืออยากได้แบบไหนหรอลูก"

"คือ หนูขอแบบเงียบๆได้ไหมคะเชิญแค่คนในครอบครัว"

"จะดีหรอลูก"

"ดีสิค่ะ เอาไว้แต่เราค่อยจัดแบบใหญ่เลยๆเลย"

"พูดดีๆ งั้นก็เอาอย่างที่หนูพูดเลยนะ" ดีนะที่ยังฟังความเห็นของฉันอยู่บ้าง

หลังจากที่คุยเรื่องหมั้นจบเราก็ทานข้าวกันต่อ พวกเราใช้เวลากินไม่นานก็อิ่มเพราะดูเหมือนแม่จะรีบด้วยไม่อยากขับรถตอนดึก

"เตรียมตัวไว้นะคะ อีกไม่นานหรอกเดียวป้าโทรบอก" เสียงของป้าดารันพูดขึ้นก่อนจะลูบหัวฉันไปด้วยความเอ็นดู

"ค่ะ หนูขอตัวกลับนะคะ" ฉันพูดด้วยยกมือไหว้ด้วย

"กลับนะคะคุณพี่เอาไว้เจอกันใหม่"

"ขับรถดีๆนะ จะให้กิตไปส่งก็ไม่ให้ไป"

"ไม่ต้องหรอกค่ะ ไปส่งเดียวก็ได้ขับกลับคนเดียวอีก"

"งั้นก็ขับรถดีๆนะ ถึงแล้วบอกด้วย"

"น้าอรหวัดดีครับ" สิ้นเสียงของพี่กิตฉันกับแม่ก็เดินออกมาจากบ้านทันที เห้ออึดอัดจังเหมือนมาอยู่ในที่ๆไม่ใช่ที่ของตัวเองเลยอะ

@หนึ่งเดือนต่อมา

"ลูกสะใภ้สวยจริงๆเลย"

และแล้ววันนี้มาถึงวันที่ฉันต้องหมั้นเห้อ แต่ก็เอาเถอะรีบหมั้นรีบครบหนึ่งปี

"ขอบคุณนะคะคุณป้า"

"ป้าอะไร เรียกแม่สิ" ฉันมองหน้าแม่ทันทีที่ป้าดารันพูดจบซึ่งแม่ก็พนักหน้าให้ฉัน "ค่ะ แม่"

"ดีมาก ดีมากจริงๆน้ำตาจะไหลคิดถึงพ่อหนูเนาะ" ป้าดารันพูดด้วยจับผมทัดหูให้ฉันด้วยแหละหน้าตาเขาก็ดูเหมือนจะร้องให้จริงๆจนแม่ฉันยกมือมาจับเขาไว้

@ผ่านไปหลายชั่วโมง

"ยินดีด้วยนะคะคุณดาวเหนือ"

เสียงของนับเงินพูดขึ้นระหว่างที่ฉันเดินออกมาข้างนอก พิธีก็ได้จบลงแล้วแหละเพราะไม่ได้มีอะไรมากแม่แค่สวมแหวนกันแล้วก็อย่างอื่นอีกนิดหน่อยส่วนคนที่มาร่วมงานก็มีประมาน10กว่าคน

"ยินดีอะไรคะ หมั้นแค่ปีเดียว"

"ปีเดียวก็จะยินดี วันเดียวก็จะยินดีค่ะ"

"แกอย่าหนีไปมีแฟนก่อนนะรอฉันก่อน"

"ไม่รอตั้งปีนึง ฉันเองก็สวยขึ้นทุกๆวัน"

"จ้าาาาาา เบื่อจริงๆมีเพื่อนสวย" พูดจบเราสองคนก็มองหน้ากันก่อนจะหัวเราะ

กิตtalk

ตอนนี้พิธีหมั้นจบลงแล้วครับ และผมก็กำลังเปลี่ยนชุด

"กิต ทำไมม๊าไม่เห็นเพื่อนแกสักคน" หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมก็เดินลงมาข้างล่างแล้วแม่ก็ถามขึ้น แล้วพวกมันจะมาได้ไงผมไม่ได้บอกหมั้นแค่ปีเดียวมันไม่จำเป็นเลย

"ไม่ได้บอก"

"ทำไมละ"

"รอแต่งค่อยบอกแล้วกัน"

"หึ "

"ผมขอตัวนะครับ " ผมพูดแล้วลุกขึ้นจากโซฟากำลังจะเดินขี้นไปบนห้องอีกครั้ง เพราะอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรทำ

"เดียวสิ รอน้องก่อน"

"รอ " รอทำไม

"ใช่รอน้องก่อนขึ้นไปพร้อมกัน ตอนนี้น้องคุยกันเพื่อนอยู่ " ผมก็กลับมานั่งรอที่เดิมถึงจะไม่เต็มใจก็เถอะ

"ดาวเหนือ มาแล้ว" ไม่นานเธอก็เดินเข้ามาในบ้าน นี้เป็นอะไรมากไหมเนี่ยชอบให้คนอื่นรอ

"ค่ะ แม่หนูไปไหนคะ"

"แม่คุยงานอยู่หลังบ้านลูก นี้ดาวเหนือวันนี้หนูก็นอนห้องพี่กิตเลยนะลูกจะได้ชิน "

"นะ นอน" เธอพูดด้วยสีหน้าที่ดูตกใจพร้อมกับน้ำเสียงติดขัด ทำมาเป็นไม่อยากนอนห้องเดียวกับผม

"ใช่จ๊ะ จะได้ชินไงเดียวอีกสองอาทิตย์ก็เปิดเรียนละ"

"ค่ะ หนูขอไปหาแม่ก่อนนะคะ" พูดจบเธอก็เดินออกไปหาน้าอรหลังบ้าน

"นี้ตากิต ถ้าน้องไปอยู่ด้วยอย่าแกล้งน้องนะ ดูแลน้องดีๆอย่าดุน้องมีอะไรก็บอกกันดีๆ แล้วถ้าจะมีเบบี้น้อยเนี่ยแม่ไม่ติดนะ"

"แม่น้องพึ่ง18 แล้วก็อย่าลืมที่คุยกันด้วยนะถ้าปีนึงแล้วผมไม่ได้รักกันก็ถอนหมั้นด้วย" เด็กพึ่ง18ยังไม่ทัน19เลยผมจะโดนพากผู้เยาว์ไหมก็ไหมรู้เนี่ย

"ไม่ลืม แต่แกก็อย่าลืมที่แม่บอกดูแลน้องให้ดีที่สุดอย่าให้ใครมาแกล้งน้อง"

"ค๊าบบบบบ"

ผมนั่งคุยกับแม่ไปก็นานพอสมควร ดาวเหนือก็ไม่ทาสักทีไม่รู้คุยอะไรกันหนักหนา

"มาแล้วๆ พี่เขารอหนูลูกรอขึ้นห้องพร้อมกัน" ดูแม่ผมจะมีความสุขเอามากๆเลยนะเนี่ย

"ค่ะ แม่ขับรถกลับบ้านดีๆนะถึงแล้วบอกด้วย"

"จ้า"

"อยู่กับพี่แววสองคนก็อย่าลืมล็อกบ้านดีๆนะ หนูเป็นห่วง" ผมนั่งฟังเธอสั่งแม่ก็ไม่รู้จะสั่งอะไรหนักหนาสั่งเหมือนแม่อายุ3ขวบ

"แม่รู้แล้วลูก อย่าดื้อกับพี่กิตเขานะ"

"ค่ะ เดียวจะไปหานะ" พูดจบเธอก็กอดแม่อีกครั้งพร้อมกับหน้าตาที่จะร้องให้

"หึ เด็กงอแง" แม่เธอก็กอดตอบพร้อมกับแม่ของผมที่เข้าไปกอดด้วย "ฝากด้วยนะคะ" น้าอรพูดแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินออกไป

"ขี้นห้องเถอะลูกไปพักกัน" หลังจากที่น้าอรเดินออกไปแล้วแม่ผมก็พูดขึ้น ผมเองก็รีบลุกขึ้นเดินขึ้นบันไดแต่ดาวเหนือไม่ลุก

"จะไปไหม " ผมหันไปมองเธอที่นั่งอย่างกับคนหมดหวังอะไรสักอย่าง อะไรกันแค่ห่างกันแค่นี้ยังไงเวลาไปเรียนก็ต้องห่างอยู่แล้วปะ

"ดาวเหนือขึ้นไปพักเถอะลูก" จนแม่ผมต้องพูดขึ้นอีกครั้งเธอถึงยอมเดินตามผมมา

ดาวเหนือ talk

หลังจากที่ฉันเข้ามาในห้องพี่กิตก็พบเจอกับห้องที่ไม่น่าอยู่เท่าไหร่ ไม่รู้ว่าแต่งแนวไหนเนี่ยมีแต่สีดำทั้งนั้นและนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้นอนกับผู้ชายสองต่อสอง ดังนั้นฉันต้องรักษาสิ่งที่มีค่าที่สุดของฉันไว้อย่างดีที่สุด

"ไปอาบน้ำ" เขาพูดขึ้นระหว่างที่ฉันกำลังจัดเรียงครีมเครื่องสำอางต่างๆหน้ากระจกส่วนเขาก็นั่งที่เตียง

"พี่ก็ไปอาบก่อนดิ"

"อย่ามาออกคำสั่ง" คำพูดนี้มันทำให้ฉันต้องหันหน้าไปมองเขาเลย นี้อยู่ต่อหน้าแม่เขาไม่เคยเห็นพูดแบบนี้เลยพออยู่สองคนพูดเอาๆ

"........" ฉันไม่ตอบอะไรเขานอกจากมองด้วยสายตาก่อนจะลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ

ฉันใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็ออกมา เพราะยังจักของไม่เสร็จ

"มานี้ดิ คุยกันหน่อย"

"อะไร" ฉันถามแต่ก็ยังไม่ได้เดินไปหาเขา

"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก" ฟังที่เขาพูดจบฉันก็เดินมานั่งที่ปลายเตียง ส่วนพี่กินก็นอนอยู่ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้วมานั่งข้างๆฉัน

"รีบๆพูดมา"

"เอางี้นะ เราจะอยู่ด้วยกันแบบไม่มีอะไรเกินเลยเธอมีแฟนได้ฉันมีแฟนได้ ใช้ชีวิตใครชีวิตมันครบปีนึงแล้วค่อยมาถอยหมั้น" ตั้งแต่ที่เจอกันมาฉันว่าครั่งนี้เขาพูดดีและมีเหตุผลที่สุด

"แล้วยังต้องอยู่ด้วยกันอยู่ไหม"

"คอนโดฉันมีสองห้อง แต่เรื่องนี้แม่เธอกับแม่ฉันห้ามรู้เด็ดขาด" เขาพูดอย่างเอาจริงเอาจังมาก แล้วจะยอมหมั้นทำไมตั้งแต่แรกเนี่ย

"โอเคดิว แล้ววันนี้จะนอนยังไง"

"ก็นอนบนเตียงดิ"

"เอ้า พี่ทำไมไม่ไปนอนโซฟาละ"

"ฉันไม่ใช่พระเอกขนาดนั้น " หึไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ

"......"

"ทำไมกลัวจะอดใม่ไหวหรอ" พี่กิตพูดแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน

"แหวะ ไม่ใช่สเปค" ฉันพูดแล้วรีบเดินหนีทันที ส่วนเขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป