ลองรัก

ชอบ

ดาวเหนือtalk

ฉันค่อยลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่ห้องพอคิดได้อีกทีอ้อเมื่อคืนดูหนังกับพี่กิตนิแล้วพี่เขาไปไหนเนี่ย ฉันค่อยลืมตาอย่างเต็มๆตาแล้วมองดูก็เห็นว่าฉันนอนอยู่ที่โซฟาพอมองไปที่พื้นก็เห็นว่าพี่กิตนอนอยู่ ฉันอยากจะกรี๊ดทำไมไปนอนอยู่ตรงนั้นนี้หรอที่บอกว่าจะไม่ให้นอนคนเดียวแล้ว

"พี่กิตคะ ทำไมมานอนตรงนี้ละ" ฉันค่อยๆดึงแขนพี่เขาแล้วเรียก

"เอ้า ตื่นแล้วหรอ" แล้วไม่นานพี่กิตก็ตื่นขึ้นทำไมตื่นง่ายจังเนี่ย

"ทำไมพี่มานอนตรงนี้ละ"

"ก็เธอบอกว่าห้ามปล่อยให้นอนคนเดียว" เขาพูดแล้วค่อยๆลุกขึ้นมานั่งข้างๆฉัน

"แต่พี่จะนอนแบบนี้ไม่ได้"

"แล้วจะให้นอนตรงไหนนอนข้างๆเธอได้ไหมล่ะ"

"เอ่อ คือ"

"ไม่ให้นอนฉันก็จะนอนข้างล่างนี้แหละ" อะไรกันนี่เขาเป็นคนงอนง่ายขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

"นอนได้ "

"มาดินอนเลยงั้น" พูดจบพี่กิตก็นอนลงก่อนจะจับฉันนอนลงบนหน้าอกเขา ซึ่งตอนนี้ฉันได้ยินเสียงลมหายใจของเขาและเสียงหัวใจเต้น

"นอนอะไรพี่กิตน้องพึ่งตื่น"

"แต่ฉันยังง่วงอยู่เลยนอนดีกว่า"

"แต่น้องมีนัดนะ" ฉันพูดจบก็ลุกขึ้นนั่งทันที

"จะไปแต่เช้าเลยหรอ"

"ไม่อะ เเต่แค่ไม่อยากนอนต่อเดียวยาวไปอาบน้ำก่อนนะ" ฉันรีบวิ่งเข้าไปมาในห้องตัวเองทันที เมื่อกี้ที่พี่กิตจับฉันนอนลงฉันรู้สึกว่าหัวใจเต้นผิดจังหวะยังไงก็ไม่รู้ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย

@สามชั่วโมงต่อมา

และตอนนี้ฉันก็กำลังจะออกไปข้างนอกแล้วเพราะพอชร์มารอแล้ว

"จะไปแล้วหรอ" พอฉันเปิดประตูออกมาพี่กินที่นั่งอยู่โซฟาก็ถามขึ้น

"อืม "

"ใครมารับ ให้ไปส่งไหม"

"ไม่ๆ เดียวพอร์ชมารับ" ที่พอร์ชมารับเพราะว่ามันเป็นทางผ่านพอดี

"หรอ อย่ากลับดึกแล้วกัน"

"พี่พูดกี่รอบแล้วเนี่ยคำนี้" พูดถึงเรื่องนี้ทีไรต้องจบด้วยคำว่าอย่ากลับดึกตลอดเลย

"......."

"ไปนะคะ "

ฉันรีบวิ่งมาข้างล่างทันทีเพราะว่าพอร์ชรอนานแล้ว

"ทำไมไม่ให้ผัวไปส่งวะลำบากคนอื่นตลอดเลย" ฉันขึ้นมาบนรถมันก็พูดขึ้นเลยยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย

"กูขอไปด้วยไม่ได้รึไงแค่นี้เอง"

"ไม่คิดจะพาผัวมาให้เพื่อนรู้จักเลย"

"มึงฟังกูนะ อย่าพูดเรื่องที่กูหมั้นตอนไปกินข้าวและทุกครั้งที่มีคนอื่นอยู่ด้วย คือเรื่องนี้ยังไม่มีใครรู้นอกจากกูมึงนับเงินแล้วก็พี่กิต" ที่ฉันไม่อยากบอกเรื่องข้อตกลงของฉันกับพี่กิตเพราะกว่าพี่เขาว่าเรื่องนี้ถ้าคนรู้น้อยยิ่งดี

"ทำไมวะ" มันถามด้วยหน้าตาที่สงสัย "เเล้วแต่พวกมึงเถอะกูไม่อยากรู้ละ"

มันพูดจบก็ออกรถทันที ดีนะที่ไอ้พอร์ชไม่อยากรู้เยอะถ้างั้นฉันก็ไม่รู้จะบอกมันยังไงดี

กิตtalk

ตอนนี้เวลาสองทุ่มแล้วครับดาวเหนือก็ยังไม่กลับห้องเลยผมก็บอกแล้วไงอย่ากลับดึกมาไม่ฟังกันเลย ออกไปตั้งแต่สี่โมง

ผมรีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเธอทันที

"เสร็จยัง" ทันทีที่เธอรับผมก็พูดขึ้น

(ยัง แล้วพี่อยู่ไหนหรอ)

"อยู่ห้อง นี้ดึกแล้วนะ"

(เอาอะไรมาดึกพี่กิตนี้พึ่งสองทุ่ม) เอาอะไรมาดึกหรอสองทุ่มนี้ก็ดึกแล้วนะ

"ดึกก็ดึก"

(อะไรของพี่เนียพี่กิต)

"อยู่ไหนใกล้เสร็จรึยัง"

(กำลังกินใกล้อิ่มแล้วเดียวเสร็จแล้วพอร์ชไปส่งท่างผ่านไปคอนโดมันพอดี )

(คุยกับใครหรอนานจัง) และนี้คือเสียงไอ้อาทิตย์แน่นอนผมจำได้ มีสิทธิ์อะไรมาถามว่าคุยนานจังผมจะคุยถึงพรุ่งนี้ยังได้เลย

"ไม่ต้องให้มาส่งหรอก ฉันอยู่ข้างนอกพอดีเดียวแวะไปรับ"

(แล้วไหนบอกอยู่ห้องไง) ผมพูดว่าอยู่ห้องหรอครับ ไม่น่าเลย

"ส่งโลมาเลยอยู่ร้านไหน"

(แต่น้องยังกินไม่อิ่มเลยนะ)

"เดียวรอ"

พูดจบผมก็กดวางทันทีแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง พอมาถึงผมก็โทรหาเธออีกรอบ

"อิ่มยัง อยู่หน้าร้านแล้วนะ"

(เรากลับนะ ขอตัวก่อน) ดาวเหนือพูดขึ้นแต่ดูเหมือนจะไม่ได้พูดกับผม

(แล้วไหนบอกจะให้พอร์ชไปส่งไง ใครมารับหรอ) เสียงไอ้อาทิตย์พูดขึ้นอีกแล้ว ผมนี้อยากเดินเข้าไปในร้านให้มันเห็นหน้าผมจริงๆจะได้รู้ว่าผมกับเธอเป็นอะไรกัน

(พี่ชายมารับอะ กำลังออกไปค่ะ) เธอพูดกันทั้งเพื่อนและผมแล้วกดวางก่อนจะเปิดประตูรถเข้ามา

พอเธอเข้ามาผมก็ขับรถออกจากร้านทันที ซึ่งดาวเหนือก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาเลยงอนผมหรือเปล่านะ

"ดาวเหนือ" ผมเรียกเธอเบาๆ

"พี่กิตไปไหนมาหรอคะ"

"ไป ไป กินข้าวกับเพื่อนมา" ผมโกหกเธอไปเพราะว่าจริงๆแล้วข้าวสักเม็ดยังไม่ได้กิน

"อ้อ" เธอคุยกับผมดีๆเเสดงว่าคงไม่โกรธหรอก

"แล้วซื้ออะไรมาเยอะแยะ"

"ของใช้ไง "

"ทีหลังก็บอกดิเดียวพาไปซื้อ"

"ว้าว " เธอพูดแล้วทำตาโต

"ว้าวอะไร"

"พี่ใจดีมันเป็นแบบนี้ๆเองหรอ" ดาวเหนือพูดแล้วยิ้มให้ผมไปด้วย

"แล้วไม่ดีหรอ"

"ดีดิ หนูชอบ" หนูชอบ ชอบหรอ

"ชอบอะไร" ผมหันไปมองเธออย่างจริงจัง

"ชอบที่พี่ใจดีไง "

"......." ผมก็นึกว่าจะพูดว่าชอบผมสะอีก

ดาวเหนือtalk

พอมาถึงห้องแล้วก็ประมาณสามทุ่มเกือบๆสี่ทุ่มละ แงงง่วงจังวันนี้

"จะเข้าห้องเลยหรอ" ฉันที่กำลังจะเข้าห้องต้องหันมาตอบคำถามพี่กิต

"อืม"

"ไม่ดูหนังก่อนละ"

"ไม่น้องง่วง"

"แล้วข้าวละกินอีกไหม" ซึ่งฉันก็ตกใจกับคำถามพี่กิตนะเพราะฉันพึ่งกินมาเมื่อกี้นี้เอง เขาเป็นอะไรเนี่ย

"พี่กิตน้องพึ่งกินมานะ พี่เป็นไรเนี่ย"

"เปล่า เข้าห้องไปเถอะ"

ฉันเดินเข้าห้องมาแบบงงๆเพราะว่าไม่รู้ว่าพี่กิตเป็นเป็นอะไร หรือว่าเขาเหงาเลยหาเพื่อนแต่ไม่น่านะเพราะเพื่อนเข้าเยอะแยะไม่น่าเหงา

พอฉันเข้ามาในห้อง อาบน้ำนอนดูซีรี่ย์หน่อยเพราะว่าไม่ได้ดูหลายวันละพี่กิตชวนดูหนังตลอดเลย ฉันดูซีรี่ย์ไปประมาณสามสี่ตอนก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนทำกับข้าวแต่ใครทำนะป้านิดหรอไม่น่าใช่ หรือว่าขโมย

ฉันรีบลุกจากเตียงแล้วค่อยๆแง้มประตูออกดู แต่สิ่งที่เห็นตอนนี้คือพี่กิตกำลังทำอะไรไม่รู้

"ทำอะไร" ฉันเปิดประตูออกกว้างๆแล้วถาม และดูเหมือนว่าพี่กิตจะตกใจที่เห็นฉัน

"หา หา หาอะไรกินอะ"

"ไหนบอกว่ากินแล้วไง" ก็ไหนบอกว่ากินข้าวกับเพื่อนแล้วไง

"หิวอีกไม่ได้รึไงละ" หิวอีกหรอเป็นคนกินจุตั้งแต่เมื่อไหร่

"แล้วพี่จะกินอะไร" ฉันเดินไปหาพี่กิตแล้วค้นหาของในตู้ว่ามีอะไรที่พอจะกินได้บ้าง "มีแต่มาม่ากินได้ไหม"

"อือ "

"ไปรอที่โต๊ะ"

ฉันใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีก็เอามาม่ามาให้พี่กินที่โต๊ะแล้วนั่ง พี่กิตกินเหมือนคนที่ยังไม่ได้กินข้าวเลยเพราะเขาดูหิวมาก

"กินไหม"

"ไม่เอา" จะอิ่มไหมก็ไม่รู้ยังมีหน้ามาแบ่งให้กินอีก

"มา" เอาพูดแล้วตักมาม่ามาเป่าก่อนจะมาจ่อที่ปากฉันจนฉันต้องกินมัน "อร่อยไหม"

"อืม "

"ก็มากินด้วยกันเลย" เขาพูดแล้วเลื่อนชามมาใกล้ๆฉันก่อนจะลากเก้าอี้มาด้วย