ลองรัก

ยิ้ม

ดาวเหนือtalk

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านหมูกระทะกับนับเงิน ตอนแรกว่าจะออกมาตอนเย็นๆ แต่ฉันเปลี่ยนออกมาตั้งแต่บ่ายๆละมาดูหนังแล้วก็ต่อด้วยหมูกระทะ

"เป็นไรเนี่ยเห็นหน้าเคลียดๆ" เสียงนับเงินถามฉันระหว่างที่เรากำลังกินหมูกระทะกัน

"นับเงิน เมื่อเช้าฉันเข้าแอบเข้าไปในห้องพี่กิต คือห้องพี่เขายังมีรูปแฟนเก่าอยู่เลยนะมีทุกอย่างที่เกี่ยวกับแฟนเขา "

"จริงหรอ ก็เลิกกันไปนานแล้วปะอะไรมันจะขนาดนั้นเนี่ย เก็บไว้ทำไมไม่เข้าใจ"

"นั้นสิ ฉันก็งงว่าทำไมต้องเก็บหรือว่ารักกันมาก"

"จะรักมากขนาดไหนก็ไม่ควรเก็บปะ ต้องมีความเกรงใจคู่หมั้นสะบ้าง นี้ถ้าคือไม่ได้มีข้อตกลงกับแกว่าจะเป็นพี่น้องกันละ เขาจะบอกคู่หมั้นคนนั้นว่าอะไร" นับเงินพูดออกมาด้วยอารมณ์โมโหแทนฉัน

"......." ตอนนี้ฉันงงมากไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไงดี แล้วถ้าคนอื่นรู้ว่าฉันกับพี่กิตหมั้นกันจะมีคนว่าฉันเป็นมือที่สามไหมอะ แล้วถ้ารักกันมากขนาดนี้ทำไมไม่กลับไปคืนดีกันเลยมาหมั้นทำไม

"ไม่มีความเกรจใจ ผู้ชายนิสัยไม่ดี"

"ชั้งเขาเถอะฉันว่า เราอย่าไปยุ่งเลย" ฉันว่าไม่ต้องยุ่งกับเรื่องนี้ดีกว่าเดียวก็ได้แยกกันละ

"แล้วแกคิดว่าถ้าคนที่มหาลัยรู้ว่าแกหมั้นกับพี่กิตเป็นอะไรกันเขาจะทำยังไง"

"ไม่รู้อะ แต่วันนี้พี่เขาจะพาฉันไปหาเพื่อนเขานะแล้วก็บอกว่าจะบอกให้เพื่อนเขารู้ว่าฉันกับเขาหมั้นกันแล้ว"

"ผีเข้าผีออก" เอาตรงๆตอนนี้ฉันก็งงกับพี่เขาเหมือนกันไม่รู้จะเอายังไง

"แล้วนี่ถ้าคนที่มหาลัยรู้ว่าฉันกับพี่กิตเป็นอะไรกันฉันไม่โดนน้ำฟ้าเล่นงานคนแรกเลยหรอ" ไม่ๆฉันจะไม่มีวันให้คนที่มหาลัยรู้แน่นอนว่าเป็นอะไรกับพี่กิต

"ฮ่าๆ ฉันรอดูเลยแบบนี้"

"นับเงิน"

"กินๆ เดียวกลับดึกจะโดนบ่นอีก"

ฉันนั่งคิดๆดูแล้วก็ไม่รู้ว่ามีสิทธิ์อะไรไปโกรธพี่กิตงงมากเลยเนี่ย เอาละเอาเป็นว่าฉันจะไม่โกรธพี่เขาละฉันต้องอยู่เฉยๆแล้วฉันจะไม่เดือดร้อน

หลังจากที่ฉันกินหมูกระทะเสร็จก็ไปเดินตลาดต่อจนตอนนี้สี่ทุ่มละและพี่กิตก็ไม่โทรตามเลยแบบนี้โคตรดีชีวิตวัยรุ่นของฉันกลับมาแล้วแบบนี้สิที่เรียกว่าใช้ชีวิตใครชีวิตมัน

"กลับมาแล้วหรอ" พอฉันเปิดประตูเข้าห้องมาก็เจอพี่กิตที่นั่งอยู่โซฟาลุกแล้วเดินมาหา

"อืม พี่กลับนานแล้วหรอ" ฉันไม่ได้มองหน้าพี่เขาเอาแต่เดินมาถอดรองเท้าแต่พี่เขาก็เดินตามมา

"ตั้งแต่บ่ายสามละนึกว่าเธอจะออกไปตอนเย็น" บ่ายสามหรอ หึแล้วจะรีบกลับมาทำไม

"ไปดูหนังด้วยอะ ก็เลยออกไปเร็ว"

"อ้อ ฉันซื้อขนมมาฝากด้วยนะ" เขารีบเดินไปหยิบขนมที่ซื้อมาๆให้ฉัน มันคือขนมร้านที่เขาเคยพาฉันแวะซื้อ

"ว้าว ขอบคุณนะคะ" ฉันรับมาแล้วเอาไปวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวแล้วเดินเข้าห้อง

"ไปไหน ไม่กินหรอ"

"เดียวออกมาอาบน้ำก่อนเหนียวตัว" จริงๆฉันว่าจะไม่ออกมาหรอกแต่เดียวพี่เขาจะไม่ซื้อมาฝากอีก อุตส่าห์เขาจะใจดีครั้งนึงก็กินๆให้หน่อยแล้วกัน

ฉันใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็ออกมากินขนมที่พี่กิตซื้อมาให้

"อร่อยไหม" ตอนนี้พี่กินนั่งจ้องฉันตาไม่กะพริบเลย

"อืม พี่ไม่กินหรอ"

ฉันยื่นขนมให้เขาๆก็รับแล้วกินมันเข้าไป ไม่รู้นะว่าทำไมวันนี้พี่เขาใจดีกับฉันเเปลกๆ

"ดาวเหนือทำไมเธอถึงไม่อยากให้ฉันบอกเรื่องที่เราหมั้นกันให้เพื่อนฟังละ" แล้วอยู่ๆพี่กิตก็พูดเรื่องนี้ขึ้น

"ไม่ต้องบอกหรอก จะบอกทำไม" ไม่บอกดีที่สุดฉันว่า ฉันจะได้ไม่โดนน้ำฟ้าเล่นงานแน่

"อืม ไม่บอกก็ไม่บอก"

"ขอตัวไปนอนนะ"

"ดาวเหนือยังงอนอยู่หรอ" พี่กิตดึงฉันไม่นั่งลงอยู่ที่เดิม

"งอนอะไรไม่ได้งอน"

"ดาวเหนืองอนอะไร ฉันไม่อยากให้เธอเป็นแบบนี้เลย"

"ก็น้องบอกว่าไม่ได้งอนไง "

"แล้วเมื่อเช้าละ"

"แค่หงุดหงิดนิดหน่อย"

"อ้อ แล้วตอนนี้หายหงุดหงิดแล้วใช่ไหม" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนมาก

"อืม ขอตัวนะ" ฉันกำลังจะลุกอีกรอบแต่ก็โดนพี่กิตจับแขนไว้อีกรอบ "อะไรอีก"

"หิว ยังไม่ได้กินข้าวเลย" เขาพูดแล้วลูบท้องไปด้วย

"แล้วทำไมพี่ไม่กินก็รู้ว่าน้องไปกินหมูกระทะมาไม่ได้กินข้าวด้วยอยู่แล้ว"

"ดุปะเนี่ย"

"ใช่ พี่ก็รู้ว่าป้านิดไม่อยู่"

"ก็ไม่ได้อยากกินที่ป้านิดทำ" เขาพูดแล้วอมยิ้ม

"แล้วพี่จะกินอะไร"

"มาม่า" มาม่าอีกแล้วหรอเนี่ย

"มาม่าอีกแล้วพี่รู้ปะว่ามันไม่มีสารอาหารอะ กินอย่างอื่นดีกว่าสั่งเอา" คนอะไรจะกินมาม่าทุกวันเลยหรอ

"ไม่เอาๆ " เขาพูดแล้วแย่งมือถือฉันไป "อยากกินมาม่า"

"อย่ามางอแงพี่กิต"

"นะคะอยากกินฝีมือดาวเหนือ" เขาพูดด้วยใบหน้าที่อ้อน ซึ่งฉันก็ไม่เคยเห็นเขาแบบนี้มาก่อน

"เบื่อพี่วะ ไปอาบน้ำแล้วค่อยออกมากิน" ฉันดึงโทรศัพท์กลับมาแล้วเดินไปต้มน้ำร้อน

กิตtalk

ผมรีบกลับเข้าห้องมาอาบน้ำตามที่ดาวเหนือสั่ง ผมรู้สึกดีจริงๆครับที่เธอไม่โกรธไม่งอนผมแล้วถึงจะไม่รู้ว่างอนอะไรก็เถอะ ผมใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็ออกมากินมาม่าที่ดาวเหนือทำ

"พี่กิตอาบจริงปะเนี่ย ยังไม่ถึงห้านาทีเลยนะ" เธอหันมาดุผมขณะที่กำลังรอน้ำร้อนอยู่

"หิว "

ผมพูดจบดาวเหนือก็เทน้ำใส่มาม่าที่เตรียมไว้แล้วยกมาให้ผมและผมก็ทำการกินเพราะหิวมากครับ

"มองอะไรกินไหม" ผมถามดาวเหนือที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับผม

"ไม่อะ พี่กินแล้วก็เอาวางไว้ตรงนี้แหละนะเดียวน้องมาเก็บ"

"อ้าว แล้วจะไปไหนละ"

"ทาครีม" พูดจบเธอก็เดินเข้าไปในห้อง ผมก็รีบกินให้หมดเพราะถ้าเธอออกมาจะได้ชวนดูหนังต่อเลย

"วันนี้ดูหนังไหม" ทันทีที่ดาวเหนือยกชามผมไปเก็บผมก็รีบถามขึ้นทันที

"ไม่อะกลัวตื่นสาย"

"อ้อ โอเค" ผมก็ลืมไปเลยครับว่าพรุ่งนี้วันจันทร์เห่อไม่ได้กอดอีกละ

"น้องไปนอนแล้วนะ"

"ครับ ฝันดีนะ"

"อะไรนะ" ดาวเหนือรีบหันมาถามผมทันทีที่ผมพูดจบ เธอคงจะตกใจที่ผมพูดครับแล้วก็บอกฝันดีเธอเพราะผมไม่เคยพูดมันเลย

"ไปนอนได้ละ" ผมพูดจบก็รีบวิ่งเข้ามาในห้องนอนทันที

@เช้า

"ยิ้มเก่งขึ้นแล้วนะเดียวนี้" ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในห้องเรียนที่มีเพื่อนของผมอยู่ทั้งหมดแล้ว ไอ้วินก็เอาเเซวขึ้น

"แอบซุกใครไว้บอกกูมา" ไอ้พีชเข้ามากระซิบที่หูผมหลังจากที่ผมนั่งลงข้างๆแพม

"เวลามึงเศร้าก็คิดถึงพวกกูคนก่อนเลย แต่เวลามีใหม่ไม่เคยบอกพวกกูเลยนะไอ้กิต"

"แล้วกูบอกหรอว่ากูมี"

"การกระทำมึงมันบอกไอ้กิต"

"ไม่มี ถ้ากูมีกูจะรีบบอกพวกมึงก่อนเลย" ผมพูดแล้วมองแพมที่นั่งอมยิ้มอยู่

"อย่าให้กูได้สืบเอง" ไอ้วินทำไมมันขี้เสือกจังวะ

"อย่ามาปัญญาอ่อนกูบอกว่าไม่มี"

เพื่อนผมมีแต่คนขี้เสือกทั้งนั่นแหละครับ ว่าแต่การกระทำของผมมันชัดเจนขนาดนั้นหรอแล้วไอ้วินมันรู้ได้ไงว่าผมยิ้ม ผมแค่ส่งดาวเหนือที่หน้าห้องเรียนแล้วก็เดินมา จริงๆไม่ถือว่าส่งหรอกครับแค่เดินมาพร้อมกันเฉยๆคงไม่มีใครสงสัยหรอก