บทที่30

1872 Words

ฉันเดินออกมาโดยที่ไม่ได้สนใจสายตาของพี่อรรถแม้แต่น้อย อย่ามาห้ามซะให้ยาก ถ้าอาจารย์จะคุยกับลูกศิษย์แปลกตรงไหนมิทราบ " ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ ตรงนู้นนะ " ฉันเปิดการสนทนากับหมอนั่นด้วยการขอออกไปคุยข้างนอก นักศึกษาหนุ่มที่เหลือต่างก็มองมาที่ฉันด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม " อาจารย์จะคุยเรื่องงานที่ให้ทำส่งนิดหน่อยน่ะ ตรงนี้มันเสียงดังเลยกลัวว่าเพื่อนพวกเธอจะไม่รู้เรื่อง " ฉันเอ่ยเสียงหวานหยดย้อยตามบุคลิกของยัยพันซ์นักศึกษาหนุ่มพวกนั้นพยักหน้าให้ฉันเพราะเห็นด้วย ในนี้มีทั้งเสียงเพลง เสียงคนคุยกันดังตีกันไปหมด ฉันเดินนำหมอนั่นออกมาไม่ไกลจากบริเวณงานเลี้ยงมากนัก " พี่โซมีอะไรจะคุยกับผมครับ " น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าไม่มีใครสนใจเราสองคนแล้วแต่ที่สำคัญคือ หมอนั่นรู้!? " นายรู้ว่าเป็นฉันหรอ โอ๊ยย ดีใจจังเลยที่นายดูออกว่าเป็นฉัน แล้วนายรู้จักน้องสาวฉันทำไมนายไม่เคยบอกฉันเลยล่ะ "

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD