บ่ายวันเดียวกัน…
หลังจากที่มื้อเที่ยงของพวกเราจบลงที่ร้านอาหารของชาดหาด พวกฉันก็เลือกวิธีย่อยอาหารด้วยการเล่นน้ำ
“รอกันนานมั้ยหนุ่มๆ ”
ฉันส่งเสียงหวานเรียกเจ้าป่ากับพี่อรรถที่ฉันกับยัยพันซ์ปล่อยให้นั่งรอกันอยู่สองคน
“ใส่ชุดอะไรแบบนี้ครับ”
คำแรกที่หมอนั่นทักฉันก็ไม่ได้ทำให้แปลกใจจากที่คาดการณ์เอาไว้ ชุดซีทรูสุดเซ็กซี่ที่ฉันตั้งใจเลือกมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะถูกสายตาอ่านกินหลายคู่จากพวกผู้ชายที่ไม่รู้จักจ้องตั้งแต่เดินออกมาจากโรงแรมยันตอนนี้
คนตัวสูงในชุดสบายๆ เสื้อกล้ามสีขาวถูกคลุมทับด้วยเสื้อเชิ้ตแขนสั้นอีกทีบวกกับกางเกงยีนส์แบรนด์ดัง สีหน้าบึ้งตึงก็ไม่อาจบดบังความหล่อเหลานั้นได้หรอก
“นานๆ ทีฉันจะได้มาเที่ยวทะเลนินานายก็ผ่อนผันให้ฉันสักวันไม่ได้หรอ”
ฉันออดอ้อนคนตรงหน้าอย่างกับว่าตัวเองเป็นลูกแมวน้อยน่ารักที่กำลังอ้อนเจ้าของมัน
“ก็ได้ครับแต่ว่าต้องใส่ตัวนี้ด้วย”
“ห๊ะ!! แล้วใครจะเห็นว
