" ยังจะมาถามอีกหรอ ฉันพึ่งรู้นะว่านายเจ้าเล่ห์ขนาดไหน "
ฉันใช้นิ้วบีบจมูกคนตรงหน้าด้วยความหมั่นไส้สุดๆ ความทรงจำสุดท้ายของฉันคือมันกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่แล้วเชียวแต่เพราะฤทธิ์ของยานอนหลับนั่นเลยทำให้สติของฉันดับวูบไป
บอกเลยว่าโคตรค้าง...!!
" เจ้าเล่ห์อะไรกันถ้าเป็นเรื่องนี้ผมคงสู้พี่โซไม่ได้หรอกครับ "
เจ้าของน้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยพลางจ้องหน้าฉันก่อนจะใช้นิ้วมาบีบจมูกฉันคืนบ้าง
" ฉันเจ้าเล่ห์ตรงไหน "
ฉันเฉตาไปอีกทางทันทีที่ถูกจ้องไม่ได้ละสายตา
" ก็เรื่องชุดไงครับ ผมแค่แปลกใจว่าแฟนตัวเองเกิดสมัยไหนกันแน่ชุดวันเกิดถึงได้บางและสั้นขนาดนั้น "
สายตาจับผิดที่มองมาที่ฉันทำเอาฉันเริ่มจะหายใจไม่ทั่วท้อง
" แหมม...นายอ่ะ ก็ฉันขอโทษไปแล้วไง ฉันรู้ว่าไม่ควรโกหก แต่นายคิดดูนะถ้าฉันบอกว่าใส่ชุดว่ายน้ำนายก็ต้องว่าให้ฉันน่ะสิ " ฉันเอ่ยด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิดกึ่งขอความเห็นใจจากอีกฝ่าย
" ผมไม่ว่าอ
