อัคคีนอนกระสับกระส่ายไปมาอยู่บนเตียงนอน ใบหน้าของชายหนุ่มยุ่งเหยิงเริ่มมีเหงื่อผุดพรายขึ้นตามกรอบหน้ากับสิ่งที่เห็นอยู่ในห้วงนิทรา
ร่างสูงเดินตามถนนที่มืดสลัวไปตามเสียงพูดของหญิงสาว แสงสว่างที่ส่องมาจากด้านหน้ายิ่งทำให้อัคคีเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นจากเดิม เมื่ออยากรู้ว่าที่มาของนั้นคืออะไร และเสียงนั้นเป็นเสียงของใคร
“พี่ไฟ หยุดตามแม่หญิงคนนั้นสักที พี่ต้องมาสนใจฉันสิถึงจะถูก เรากำลังจะมีลูกด้วยกันนะพี่”
“เลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตของข้าสักที ไม่รู้หรือไงว่าข้าไม่ได้รักเอ็งตั้งแต่ต้น ที่ข้าทำลงไปทั้งหมดก็เพราะว่าข้าอยากได้เอ็งมาเชยชมแก้ขัดเท่านั้น แต่เอ็งช่างโง่งมนักที่ปล่อยให้ตัวเองท้องแบบนี้ จะไปไหนก็ไปแต่อย่ามาวุ่นวายกับข้าอีก” เมื่อมาถึงที่มาของเสียงอัคคีก็เห็นชายหญิงคู่หนึ่งกำลังยืนถกเถียงกันอยู่ท้องทุ่งนา ชายหนุ่มไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมอยู่ดีๆ เขาถึงมายืนอยู่ตรงนี้ พยายามเพ่งมองชายห
